Z Brooklynu do Benares i z powrotem

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają pamiętnik, który kronikuje życie Dada Veda, mnicha jogicznego, oferując wciągającą relację z jego doświadczeń z typowego brooklyńskiego dzieciństwa do życia poświęconego duchowej służbie. Czytelnicy doceniają humorystyczny, konwersacyjny styl autora i wnikliwą eksplorację wschodniej duchowości w odniesieniu do kultury zachodniej.

Porywająca opowieść, łatwy i wciągający styl pisania, bogaty w osobiste anegdoty, inspirujące lekcje życia, dobrze opracowany język i dogłębna integracja kontekstów duchowych i kulturowych. Wiele osób uznało ją za pouczającą i przyjemną, a czytelnicy poczuli więź z podróżą autora.

Niektórzy mogą uznać przejścia między różnymi okresami życia za nieco chaotyczne lub mogą szukać bardziej dogłębnej eksploracji konkretnych wydarzeń. Kilka osób wspomniało o braku tradycyjnych mnisich doświadczeń, co może nie spodobać się niektórym.

(na podstawie 17 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

From Brooklyn to Benares and Back

Zawartość książki:

Kiedy czyta się książkę Dady, to prawie tak, jakby płynęło się europejską rzeką na pięknej, dużej łodzi z niebiańską muzyką w tle. Wysiada się na różnych przystankach i angażuje lokalną ludność w służbę, w podnoszenie świadomości, w nauczanie medytacji, a nawet w zakładanie małych firm.

Ale potem jest się z powrotem na łodzi, w podróży ku... błogości. Ale rzeka sama w sobie jest błogością, sama podróż nią jest.

I to właśnie jest wyjątkowe w książce Dady.

Wiele duchowych książek próbuje oczarować kolorowym językiem o wielu stanach nirwany. Tekst Dady nie jest taki.

Jego słowa są zrównoważone, tak jak ich autor. Żyją i uczą spokoju umysłu. Dołączamy do niego w podróży w autentyczność, w człowieczeństwo.

Od wczesnych dni oglądania telewizji na Brooklynie, przez spotkanie ze słynnymi hipisami lat 60-tych, po przemianę w redaktora, a następnie w mnicha. Jeden płynie. Udajemy się z Dadą do Europy, Japonii, Syrii, a następnie z powrotem do Nowego Jorku.

W tej podróży, tej spokojnej podróży, dzielimy się spokojnym podejściem Dady do dawania, do właściwego życia. I do kwestionowania naszych stref komfortu.

Jeśli chcemy, aby Boskość nas niosła, musimy najpierw odpuścić. Życie Dady było tego przykładem. Przeczytaj jego książkę.

I odpuść.

Płyń płytko lub zanurz się głęboko, ale wejdź do wody i pozwól, by niosła cię do ciebie.