Ocena:
Książka zapewnia dogłębną eksplorację lat 70., podważając popularne błędne przekonania na temat kultury i muzyki tej epoki. Podczas gdy niektórzy recenzenci docenili jej szczegółowe spostrzeżenia, inni uznali ją za zbyt skoncentrowaną na muzyce i pozbawioną zrównoważonej perspektywy historycznej.
Zalety:⬤ Oferuje korygujące spojrzenie na lata 70-te, prezentując głębsze zrozumienie ich kulturowego i muzycznego znaczenia.
⬤ Dobrze napisana eksploracja muzyki i kultury młodzieżowej dekady.
⬤ Polecana dla tych, którzy chcą czegoś więcej niż tylko powierzchownych refleksji na temat epoki.
⬤ Brak zrównoważonej perspektywy, nadmierne skupienie się na muzyce i zaniedbanie innych aspektów kultury, takich jak telewizja i filmy.
⬤ Niektóre treści są postrzegane jako zbyt ponure i przesadzone.
⬤ Mylące, ponieważ jest to reedycja wcześniejszej pracy bez wyraźnego wskazania, co prowadzi do rozczarowania dla tych, którzy znają „Not Abba”.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Young Hearts Run Free: The Real Story of the 1970s
„Young Hearts Run Free” to antidotum na »I Love the 1970s«; to prawdziwa historia lat 70. od uznanego przez krytyków autora »Manchester, England«.
Lata siedemdziesiąte to dekada często źle przedstawiana; parada modowych katastrof wsparta ścieżką dźwiękową glam rocka lub spienionego, mainstreamowego disco. Pokolenie, które dorastało w latach 70. pamięta tę dekadę inaczej: inflacja, strajki i przerwy w dostawie prądu; powstanie Frontu Narodowego; kampanie terrorystyczne IRA na kontynencie brytyjskim; wyzwolenie kobiet; „Mean Streets”; „Taksówkarz” i „Czas Apokalipsy”.
„Young Hearts Run Free” opowiada historię lat 70., celebrując muzyków i piosenki, które oświetliły idee, modę i rewolucje seksualne dekady, w tym: upolityczniony soul i funk Curtisa Mayfielda i Marvina Gaye'a, eksplozję punka, nową falę, Davida Bowiego i Ziggy'ego Stardusta, gejowskie disco, Stooges, Patti Smith, Raincoats, Cabaret Voltaire, The Specials i czarne brytyjskie reggae.
"Young Hearts Run Free" wykorzystuje dogłębne badania, opierając się nie tylko na wywiadach z muzykami, pisarzami i artystami, ale także z szerokim gronem przedstawicieli pokolenia lat 70. Przedstawiają nam życie i muzykę z dala od głównego nurtu: nic nijakiego, nic oczywistego, zdecydowanie nie Abba.
ROZDZIAŁY.
Intro: Boogie Wonderland (Earth, Wind & Fire, 1979)
Pierwszy: Lolo (The Kinks, 1970)
Dwa: Riders on the Storm (The Doors, 1971)
Trzy: Freddie's Dead (Curtis Mayfield, 1972)
Cztery: All the Young Dudes (Mott the Hoople, 1972)
Pięć: Raw Power (The Stooges, 1973)
Sześć: Sad Sweet Dreamer (Sweet Sensation, 1974)
Siedem: Turn the Beat Around (Vicki Sue Robinson, 1976)
Osiem: God Save the Queen (Sex Pistols, 1977)
Dziewiąty: Handsome Revolution (Steel Pulse, 1978)
Outro: Everyone's Happy Nowadays (Buzzcocks, 1979)
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)