Yellowstone i Smithsonian: Centra ochrony dzikiej przyrody

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Yellowstone and the Smithsonian: Centers of Wildlife Conservation

Zawartość książki:

Zimą 1996-97 władze stanowe i federalne zastrzeliły lub wysłały na rzeź ponad 1100 żubrów z Parku Narodowego Yellowstone. Od tego czasu tysiące kolejnych zostało zabitych lub wypłoszonych z powrotem do parku, ponieważ zarządzający dziką przyrodą walczą o przyjęcie zwierzęcia, które nie uznaje granic stworzonych przez człowieka.

Napięcia związane z polowaniem i ochroną żubra, zwierzęcia świętego dla wielu rdzennych Amerykanów i ikony amerykańskiego Zachodu, są co najmniej tak stare, jak pierwszy park narodowy w kraju. Założony w 1872 roku, częściowo "w celu ochrony przed bezmyślnym niszczeniem ryb i zwierzyny", Yellowstone od samego początku poświęcony był ochronie dzikiej przyrody wraz z innymi cudami natury parku. Instytucja Smithsonian, sama założona w 1848 roku, postrzegała zasoby parku jako krytyczne dla swojej własnej misji, szukając w Yellowstone okazów do powiększenia swoich kolekcji historii naturalnej, a później do zaopatrzenia Narodowego Zoo. O tym, jak ta relacja rozwinęła się wokół ochrony i ekspozycji amerykańskiej dzikiej przyrody, a te dwie odrębne organizacje zaczęły się nawzajem odzwierciedlać, opowiada mało znana historia Diane Smith w Yellowstone and the Smithsonian.

Jeszcze przed założeniem parku narodowego i na długo przed utworzeniem National Park Service w 1916 r., region Yellowstone służył jako źródło okazów dla naukowców skupionych w Waszyngtonie. Śledząc wzajemność Yellowstone-Waszyngton od najwcześniejszej sponsorowanej przez rząd eksploracji regionu, Smith zapewnia tło i kontekst dla wielu praktyk, takich jak transfery zwierząt i hodowla w niewoli, realizowanych sto lat później przez nowe pokolenie biologów zajmujących się ochroną przyrody. Pokazuje, w jaki sposób Yellowstone, poprzez swoje relacje ze Smithsonian, Muzeum Narodowym, a ostatecznie Narodowym Zoo, pomogło podnieść ikoniczny charakter reprezentatywnej dzikiej przyrody amerykańskiego Zachodu, zwłaszcza żubrów. Jej książka pomaga nam wszystkim, nie tylko historykom i biologom, lepiej zrozumieć politykę zarządzania dziką przyrodą i jej ochrony.