Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Ta książka wyraża nadzieję narodu, który spadł w przepaść, ale który, skruszony, chce wiedzieć, gdzie popełnił błąd, aby mógł naprawić swoje błędy i odzyskać wolność. Wenezuelczycy z całego serca chcą przestać chodzić jak ludzkie wraki, szukając azylu w krajach, w których nie są poszukiwani, ponieważ przeszkadzają. Chcą wrócić do swojego kraju, do tego, co do nich należy, do ukochanej ziemi i ponownie objąć swoich bliskich.
Wydaje się jednak, że nic się nie zmieni, jeśli najpierw nie dołączy wojsko, ale prawdą jest również to, że nie ma sił zbrojnych bez ich obywateli, ponieważ ludzie w mundurach żyją i pulsują swoimi pięknymi ludźmi.
W wolności matki milczą, gdy woła ojczyzna, ale w dyktaturze ich serca wyczuwają, że gdy nadejdzie chwila prawdy, generał porzuci ich żołnierskiego syna i ucieknie, by ukryć się w jakimś muzeum wojskowym, ponieważ dla pieniędzy osiągnął ten stopień.
Chavismo upada, a ludzie zmienili swoją psychologię. Nie boją się już chavistów. Autor proponuje w tej książce pomysły i rozwiązania mające na celu rekonceptualizację Wenezueli.
