XO

Opinie czytelników

Książka oferuje szczegółową analizę albumu Elliotta Smitha „XO”, zapewniając dogłębną analizę liryczną i wgląd w życie Smitha. Jednak czytelnicy mają mieszane uczucia co do podejścia autora, niektórzy doceniają perspektywę i głębię, podczas gdy inni krytykują ją za nadmierną analityczność i brak informacji z pierwszej ręki.

Wielu czytelników uznało ją za wnikliwą w zrozumieniu Elliotta Smitha i jego muzyki, szczególnie pod względem zdobycia nowego uznania dla albumu „XO”. Książka jest chwalona za dokładne badania i zdolność do zmiany sposobu, w jaki fani słuchają muzyki. Zapewnia wycieczkę z przewodnikiem po subtelnościach albumu i przeciwdziała błędnym przekonaniom na temat osobowości Smitha.

Krytycy twierdzą, że książka jest zbyt skoncentrowana na interpretacji tekstów kosztem samej muzyki, a niektórzy uważają, że czyta się ją bardziej jak pracę semestralną na studiach niż wciągającą narrację. Brakuje w niej nowych spostrzeżeń lub relacji z pierwszej ręki z procesu nagrywania, przez co niektórzy uważają ją za nużącą i zbyt analityczną.

(na podstawie 22 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Na poparcie tezy, że wielkie cierpienie rodzi wielką sztukę, można przytoczyć wiele albumów. XO Elliotta Smitha nie powinno być jednym z nich.

Debiut Smitha z 1998 roku przeczy stereotypowi "torturowanego piosenkarza i autora tekstów" i przyjmuje ten sprzeciw jako główny temat. W czasie, gdy Smith był przygotowywany do szczególnej (i szczególnie protekcjonalnej) marki gwiazdorstwa, wyprodukował płytę, która wypatroszyła jedno z głównych założeń singersongwriterdom: że ból jest piękny. XO podkreśla, że romantyzowanie osobistej tragedii może tylko sprawić, że będziesz "głuchy, niemy i skończony".

I popiera to twierdzenie jednymi z najbardziej pomysłowych i inteligentnych utworów swoich czasów. Matthew LeMay pisze oryginalne spojrzenie na powszechnie uwielbiany album, unikając sensacji związanych z samobójstwem, które były przyczyną większości analiz niezwykłej twórczości Elliotta Smitha.