Wzorce przestrzenne w archeologii krajobrazu: Procedura GIS do badania organizacji osadnictwa na wczesnorzymskich terytoriach kolonialnych

Oryginalny tytuł:

Spatial Patterns in Landscape Archaeology: A GIS Procedure to Study Settlement Organization in Early Roman Colonial Territories

Zawartość książki:

Ten 43. tom serii ASLU przedstawia użyteczną procedurę GIS do badania wzorców osadniczych w archeologii krajobrazu.

W kilku regionach śródziemnomorskich stanowiska archeologiczne zostały zmapowane za pomocą badań terenowych, dzięki czemu uzyskano duże ilości danych. Dane te stanowią ważny zasób do badania starożytnej organizacji osadnictwa. Procedury metodologiczne są niezbędne, aby poradzić sobie z ograniczeniami tych danych, a co ważniejsze, ze zniekształceniami wzorców danych spowodowanymi czynnikami zakłócającymi.

W niniejszej książce opracowano i zastosowano procedurę GIS do wykorzystania starszych danych pomiarowych w analizie wzorców osadniczych. Składa się ona z dwóch części.

Jedna część dotyczy oceny tendencyjności, która może wpływać na wzorce przestrzenne wykazywane przez dane ankietowe. Druga część ma na celu rzucenie światła na preferencje lokalizacyjne i strategię osadniczą starożytnych społeczności leżących u podstaw wzorców lokalizacji. W tej książce studium przypadku pokazuje, jak ta metoda działa w praktyce.

W ramach badań projektu Landscapes of Early Roman Colonization (NWO, Uniwersytet w Lejdzie, KNIR) zbiory danych oparte na lokalizacjach opracowane w ramach projektów badawczych w środkowo-południowych Włoszech są badane w ramach porównawczych w celu zbadania wzorców osadniczych we wczesnym rzymskim okresie kolonialnym (III w. p.n.e.).