Patterns of Plague: Changing Ideas about Plague in England and France, 1348-1750
Przez stulecia nawracające epidemie dżumy zbierały ponure żniwo wśród ludności Europy i Azji. Podczas gdy interwencje medyczne i metody leczenia nie zmieniły się znacząco od XIV do XVIII wieku, zmieniło się rozumienie miejsca i sposobu powstawania dżumy.
Dzięki nowatorskiemu odczytaniu literatury medycznej powstałej w Anglii i Francji, Patterns of Plague bada te zmieniające się postrzeganie na przestrzeni czterech stuleci. Kiedy dżuma pojawiła się w regionie Morza Śródziemnego w 1348 roku, lekarze wierzyli, że czas i rozprzestrzenianie się epidemii można logicznie wyjaśnić, a chorobę można skutecznie leczyć. Ta pewność zaowocowała powszechnym i długotrwałym obiegiem traktatów o dżumie, które opisywały przyczyny i objawy choroby, oferowały porady dotyczące zapobiegania infekcji i zalecały terapie w dużej mierze spójnym stylem.
Jednak to, co, gdzie, a zwłaszcza kto był obwiniany za wybuchy epidemii dżumy, znacznie się zmieniło wraz z ewolucją okoliczności politycznych, religijnych, ekonomicznych, intelektualnych, medycznych, a nawet publikacji. Patterns of Plague rzuca światło na to, co było spójne w myśleniu o dżumie i co było specyficzne dla poszczególnych miejsc i czasów, ujawniając wiele czynników, które wpływają na to, jak ludzie rozumieją i reagują na choroby epidemiczne.
