Wyzwolenie świeckich

Opinie czytelników

Recenzje książki Paula Lakelanda podkreślają jej dogłębną analizę i motywującą wizję dla Kościoła katolickiego, szczególnie w kontekście jego wewnętrznych wyzwań. Recenzenci doceniają równowagę i wnikliwość, nazywając ją niezbędną lekturą dla zatroskanych katolików poszukujących reformy od wewnątrz.

Dobrze zbadane i motywujące spostrzeżenia, zrównoważona perspektywa zgodna z Soborem Watykańskim II, historyczny kontekst ról duchowieństwa i świeckich, realistyczna nadzieja na przyszłość, mocna dyskusja na temat posługi świeckich, pomocne przewodniki wprowadzające i cenny model dla przyszłej organizacji.

Niektóre sekcje, w szczególności rola zakonników w przyszłym kościele, są postrzegane jako słabe; niektóre rozdziały mogą być powolne, co może zniechęcić niektórych czytelników.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Liberation of the Laity

Zawartość książki:

Najlepsza książka teologiczna 2004 - Catholic Press Assocation.

Obecny kryzys w amerykańskim Kościele katolickim wynika z dwóch źródeł: świeccy są bezsilni, podczas gdy biskupi nie odpowiadają przed nikim poza papieżem i kurią. Podczas gdy liczba świeckich pełniących posługę w Kościele ogromnie wzrosła w ciągu ostatnich trzydziestu lat (w dużej mierze z powodu niedoboru księży), do tej pory refleksja teologiczna nad prawdziwą rolą świeckich była niewielka lub żadna. Tylko taka refleksja może doprowadzić do strukturalnej reformy Kościoła.

Pierwsza połowa książki Wyzwolenie świeckich koncentruje się na losach świeckich, z teologicznego punktu widzenia, między Soborem Watykańskim I (1870) a Soborem Watykańskim II (1962-65). Analizuje rozwój nowej teologii we Francji w latach 40. i 50. XX wieku i pokazuje, jak w pracy jednego z jej czołowych praktyków, Yvesa Congara, przewidywano wiele z wizji świeckich wyrażonej na Soborze Watykańskim II.

Postrzegając lata po soborze jako dziesięciolecia straconych okazji do uznania roli świeckich, książka przechodzi następnie do szeregu konstruktywnych propozycji wyzwolenia świeckich, a tym samym wyzwolenia Kościoła. Omawia znaczenie świeckości, potrzebę świeckiej teologii wyzwolenia oraz centralne znaczenie walki z globalnym kapitalizmem w misji Kościoła.

Kończy się rozdziałem przewidującym dramatyczne zmiany w służbie i strukturach zarządzania, w których odpowiedzialność będzie miała kluczowe znaczenie, przywódcy służebni będą obejmować kobiety i osoby zamężne, a zarówno kościelny karierowiczostwo, jak i Kolegium Kardynalskie przejdą do historii.