Oryginalny tytuł:
Challenge to Venus
Zawartość książki:
Wyzwanie dla Wenus rozgrywa się w starożytnym miasteczku Varenna we Włoszech w 1957 roku, kiedy książka została po raz pierwszy opublikowana. Na tle ściśle powiązanego włoskiego społeczeństwa, w którym urodziła się Fiammeta Alerani, opowiada historię jej spotkania z odwiedzającym ją Anglikiem; o ich konflikcie temperamentu, tradycji i wychowania; o ich wzajemnym poddaniu się i rozbieżnych miłościach, które są wynikiem tego doświadczenia.
Fiammeta, podobnie jak Psyche, nazywana rywalką Wenus, jest niezwykle piękna. Pomimo gorącej krwi, w jej dumnej naturze leży przekonanie, że jest panią własnego impulsu i jest wolna od konsekwencji ludzkiej słabości, jak mogłaby być bogini. Anglik ma inną dumę - dumę z bycia "zwyczajnym", z tego, że nigdy nie pozwala sobie "zejść na głęboką wodę" i przypuszcza, że w ten sposób może sprawić, że życie będzie zgodne z projektem.
Z niewymuszoną ironią kochankowie nie są przedstawiani ani jako bohater i bohaterka, których należy bezkrytycznie podziwiać, ani jako głupcy, którymi należy gardzić, ale jako normalne istoty, które wpadają w zasadzkę zmysłów.
Ich historia przenosi o krok dalej, w formie tragikomedii, jeden z podstawowych tematów autora - że los nieubłaganie popycha mężczyznę i kobietę do samopoznania i akceptacji swoich ograniczeń. W prowincji miłości, podobnie jak w prowincji władzy, ta forma pychy, którą Grecy nazywali pychą, ściąga na siebie karę.
Nikt nie jest zwolniony. Nikt nie może rywalizować z bogami. From the original edition, Macmillan & Co LTD, UK, 1957 ++++++++++++++++++ MORGAN, CHARLES LANGBRIDGE (1894-1958), krytyk teatralny, powieściopisarz, dramaturg.
Był szkolony w Królewskiej Marynarce Wojennej, ale zrezygnował w 1913 roku, aby prowadzić życie literackie, choć wrócił do służby w marynarce podczas obu wojen światowych. Wstąpił do Brasenose College w Oksfordzie i dołączył do zespołu The Times, stając się jego głównym krytykiem teatralnym (1926-39). Publikował cotygodniowe artykuły na temat londyńskiego teatru w New York Times.
Otrzymał wiele tytułów honoris causa; został wybrany na przewodniczącego Stowarzyszenia Angielskiego (1953-54) i Międzynarodowego Kongresu Literackiego dla Autorów (1954-56). Stworzył nieprzerwaną sekwencję arcydzieł literackich.
Jego powieści i sztuki były szczególnie artystyczne, o głębokim znaczeniu i wielkiej i zróżnicowanej sile narracji. Portrait in a Mirror (1929) otrzymał nagrodę Femina-Vie Heureuse, The Fountain (1932) nagrodę Hawthornden, a The Voyage (1940) nagrodę James Tait Black Memorial Book. Udramatyzowana wersja The River Line (1949) została wyprodukowana na festiwalu w Edynburgu w 1952 roku.
Jego dwie ostatnie powieści, A Breeze of Morning (1951), o romansie dorosłych, którego świadkiem jest młody chłopiec, oraz Challenge to Venus (1957), niektóre z tematów The Fountain, są obecnie ponownie publikowane w ramach serii Rediscovered Books Jorge Pinto Books, Inc.
