Wyznawanie Jezusa Chrystusa: Kaznodziejstwo w postmodernistycznym świecie

Opinie czytelników

Książka profesora Davida Lose'a podejmuje wyzwania homiletyki w kontekście postmodernistycznym, oferując postfundamentalną odpowiedź, która podkreśla praktykę wyznawania wiary. Podczas gdy Lose głęboko angażuje się w nowoczesną i postmodernistyczną myśl, proponuje, że spowiedź może stanowić pomost między tymi dwiema filozofiami, unikając pułapek zarówno modernistycznej pewności, jak i postmodernistycznego relatywizmu.

Proza jest opisywana jako oszczędna i pomocna, czyniąc złożone idee filozoficzne przystępnymi. Rozdział pierwszy służy jako cenny elementarz nowoczesnej i postmodernistycznej myśli, podczas gdy oba rozdziały oferują innowacyjne pomysły i świeże spojrzenie na spowiedź jako praktyczną odpowiedź na współczesne wyzwania. Podejście Lose'a do krytycznej rozmowy i języka zapewnia konstruktywny sposób angażowania się w prawdę w postmodernistycznym świecie.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać projekt Lose'a za zuchwały i potencjalnie problematyczny, ponieważ próbuje on poruszać się po złożoności modernizmu i postmodernizmu. Poleganie na utylitarnych koncepcjach i pojęciu „adekwatnego”, a nie doskonałego tłumaczenia, może wydawać się niewystarczające lub zbyt uproszczone dla tych, którzy szukają głębszych prawd.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Confessing Jesus Christ: Preaching in a Postmodern World

Zawartość książki:

Postmodernistyczna myśl, z jej nieustępliwym naciskiem na to, że nie ma rzeczywistości poza tą, którą konstruujemy, kwestionuje założenia wielu dyscyplin, w tym homiletyki. Oferując żywy opis postmodernistycznego światopoglądu i jego implikacji dla wiary chrześcijańskiej, Wyznając Jezusa Chrystusa Davida Lose'a uczy kaznodziejów, jak sprostać wyzwaniom stawianym przez nasz postmodernistyczny świat.

Niewiele książek na temat kaznodziejstwa oferuje tak kompleksowe badanie myśli postmodernistycznej lub dostarcza takiego bogactwa spostrzeżeń dla odpowiedniego głoszenia chrześcijaństwa. Co ważne, Lose postrzega postmodernizm nie przede wszystkim jako przeszkodę dla kościoła, ale jako okazję, by ponownie stanąć na samej wierze, a nie na próbach udowodnienia wiary.

Według Lose'a głoszenie, które stara się być zarówno wierne tradycji chrześcijańskiej, jak i reagować na nasz pluralistyczny, postmodernistyczny kontekst, najlepiej rozumieć jako publiczną praktykę wyznawania wiary w Jezusa Chrystusa. Lose bada praktyczne implikacje homiletyki konfesyjnej dla kaznodziejstwa, a także przedstawia konkretne metody przygotowywania kazań, które w znaczący sposób łączą teksty biblijne ze współczesnymi zborami.