Wyznania anarchistycznego nauczyciela matematyki

Opinie czytelników

Książka „Wyznania anarchistycznego nauczyciela matematyki” autorstwa Johna Thayera to mieszanka osobistych anegdot i refleksji na temat wyzwań i triumfów w nauczaniu, zwłaszcza w edukacji matematycznej. Odnosi się do kwestii, z którymi borykają się nauczyciele w ramach ograniczeń standaryzowanych testów i wspólnego programu nauczania, podkreślając jednocześnie humanistyczne aspekty nauczania. Narracja Thayera jest zarówno humorystyczna, jak i prowokująca do myślenia, przemawiając do szerokiego grona odbiorców, w tym nauczycieli, rodziców i wszystkich zainteresowanych systemem edukacji.

Książka jest wciągająca i humorystyczna, pełna osobistych historii i refleksji, które rezonują z czytelnikami. Zapewnia krytyczny wgląd w wyzwania związane z nauczaniem, szczególnie w zakresie standardowych testów i systemu edukacji, podkreślając jednocześnie znaczenie humanistycznego podejścia do edukacji. Wielu czytelników uznało ją za inspirującą i cenną pomoc w zrozumieniu złożoności nauczania i uczenia się.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać treści matematyczne za trudne, jeśli nie są zaznajomieni z tematem, co może wpłynąć na ich zadowolenie z książki. Ponadto osoby preferujące bardziej tradycyjne narracje edukacyjne mogą uznać podejście Thayera za niekonwencjonalne.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Confessions of an Anarchist Math Teacher

Zawartość książki:

"Nauczanie polega na podejmowaniu ryzyka i przekraczaniu granic. To nieprzewidywalna podróż z psem rodzinnym.

Ty masz obowiązki i zmartwienia, ale pies jest zawsze gotowy iść naprzód, radośnie odkrywać i szczęśliwie negocjować wyjście z strzelaniny". John Thayer nauczył się tego w dziwny sposób, ucząc w wielu szkołach w całym kraju i będąc otwartym na uczenie się z własnych doświadczeń.

Na przykład w karetce pogotowia pierwszego dnia szkoły pewnego roku: "Ten dzieciak prawdopodobnie zawsze chciał to zrobić nauczycielowi matematyki" - zażartował do ratowników medycznych po tym, jak znaleźli go zwijającego się na chodniku jak ryba i żałującego, że nie pojechał autobusem. W tym szczerym spojrzeniu na nauczanie kwestionuje status quo i zadaje trudne pytania, aby dotrzeć do sedna tego, jak nauczyciele mogą rozwiązywać problemy.