Wywiad z Sgm Ronem Pruytem

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Interview with Sgm Ron Pruyt

Zawartość książki:

Od marca 2004 r. do lutego 2005 r.

w 1. batalionie, 26. pułku piechoty - części 2.

brygady, 1.

dywizji piechoty - starszy sierżant Ron Pruyt służył jako starszy sierżant operacyjny (a czasami jednocześnie jako starszy sierżant dowództwa batalionu) i był odpowiedzialny za zarządzanie taktycznym centrum operacyjnym, taktycznym stanowiskiem dowodzenia, gdy go nie było, oraz za synchronizację sztabu bojowego. W tym wywiadzie skupiającym się głównie na dwóch głównych starciach - bitwie w Niedzielę Wielkanocną w kwietniu 2004 r.

i operacji Baton Rouge w październiku 2004 r., obie w irackim mieście Samarra - Pruyt szczegółowo omawia swoją rolę i rolę Task Force 1-26. W odniesieniu do tej pierwszej, omawia szereg kluczowych wydarzeń, w tym "masową dezercję" irackiego Korpusu Obrony Cywilnej i związaną z tym utratę głównych środków gromadzenia danych wywiadowczych grupy zadaniowej; zasadzkę, która spowodowała kilka ofiar w USA; oraz niezliczone wyzwania związane z walką w środowisku miejskim. Co więcej, Pruyt powiedział: "Myślę, że jedną z najtrudniejszych rzeczy do uświadomienia żołnierzom jest to, że będą tam ludzie, którzy naprawdę chcą cię zabić.

Ich celem jest zabicie ciebie. A jeśli cię zabiją i przy okazji zabiją jakieś dzieci, które też stoją obok, to i tak cię zabili; to dla nich zwycięstwo. Jako Amerykanie nie chcemy wierzyć, że jest tam ktoś, kto naprawdę chce nas zabić, zwłaszcza gdy uważamy, że nic mu nie zrobiliśmy.

Myślę więc, że staraliśmy się dotrzeć do tego punktu". Przechodząc do Baton Rouge, Pruyt dostarcza wielu informacji i spostrzeżeń dotyczących przygotowania, wykonania i następstw tej operacji.

Ponadto omawia bardziej ogólnie zwiększone obowiązki nałożone na podoficerów podczas jego rocznego rozmieszczenia i podkreśla ważną lekcję, że "nie musisz wiązać rangi z odpowiedzialnością". Pruyt podkreśla również, że "każdy, nawet zaopatrzeniowiec, musi wiedzieć, co się dzieje, jak nawigować i jak być wojownikiem - ponieważ każdy jest wojownikiem w środowisku bojowym".