Wywiad topograficzny i amerykańska wojna secesyjna

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Topographical Intelligence and the American Civil War

Zawartość książki:

Niniejsze studium analizuje podejścia organizacyjne mające na celu zaspokojenie potrzeb wywiadu topograficznego, które ewoluowały w głównych armiach federalnych podczas wojny secesyjnej. Badania wykazały, że w 1861 roku istniał problem topograficzny, który miał znaczący wpływ na operacje federalne na początku wojny.

Główną przyczyną nieadekwatnych map wojskowych było skupienie się na Korpusie Inżynierów Topografów w latach 1816-1860. Przywódcy krajowi, a także wielu generałów armii i samych inżynierów wojskowych, kładli duży nacisk na prace cywilne i ulepszenia wewnętrzne. Charakter wojny sprawił, że Północ potrzebowała map.

Geograficzny rozmiar teatru i strategie przeciwnych dowódców były kluczowymi czynnikami w określaniu niezbędnego stopnia szczegółowości map.

Pojawiły się trzy różne podejścia do problemu map. Na wschodzie, gdzie mapy wielkoskalowe były najważniejsze, Armia Potomaku niewiele osiągnęła, ponieważ inżynierowie byli hordami w sztabie armii i zatrudniani bez rozróżnienia funkcjonalnego.

Takie podejście było zgodne z precedensem i przedwojenną doktryną. Na zachodzie Grant zdecentralizował swoje skromne zasoby inżynieryjne w Armii Tennessee. Jego dyrektywy sprzyjały scentralizowanej kontroli i skupieniu się inżynierów na pracy nad mapami w krytycznych fazach kampanii, co przyniosło korzystne rezultaty.

Jedynie Armia Cumberlandu rozwinęła formalną organizację topograficzną rozciągającą się od armii do poziomu brygady. Jego system, ze specjalizacją jako kamieniem węgielnym, był wyraźnie lepszy od systemów innych armii. Jak na ironię, formalne połączenie dwóch korpusów inżynieryjnych w 1863 roku zamaskowało system i przyczyny jego powstania i sukcesu, z których wiele wykracza poza amerykańską wojnę secesyjną.