Ocena:

Książka Reggiego D. Forda „PTSD” to mocny, poruszający pamiętnik, który opowiada o jego życiowych doświadczeniach z traumą, odpornością i nadzieją. Książka porusza tematy traumy pokoleniowej, ubóstwa i znaczenia wytrwałości, szczególnie dla osób czarnoskórych w Ameryce. Książka zyskała powszechne uznanie za swoją szczerość, głębię emocjonalną i zdolność do prowokowania ważnych rozmów na temat zdrowia psychicznego i kwestii społecznych.
Zalety:Książka jest opisywana jako potężna, prowokująca do myślenia i zachęcająca. Czytelnicy chwalą jej autentyczność, emocjonalny wpływ i zdolność autora do inspirowania nadziei. Jest chwalona za jej znaczenie dla ważnych kwestii społecznych, osobistych traum i lekcji, które przekazuje w zakresie odporności i pokonywania trudności. Wiele recenzji podkreśla emocjonalny zakres książki, uchwycenie śmiechu, radości, bólu i katharsis, a także jej wkład w zrozumienie doświadczenia Czarnych.
Wady:W niektórych recenzjach zauważono, że książka może być emocjonalnie ciężka i trudna do przeczytania ze względu na jej tematykę, która obejmuje głęboko zakorzenioną traumę i kwestie społeczne. Kilku czytelników mogło mieć błędne wyobrażenia na temat akronimu PTSD i jego typowego powiązania z walką, co doprowadziło do początkowego zamieszania co do treści książki. Ogólnie rzecz biorąc, choć głębia emocjonalna jest mocną stroną, może również sprawić, że czytanie będzie dla niektórych intensywne.
(na podstawie 30 opinii czytelników)
Perseverance Through Severe Dysfunction: Breaking the Curse of Intergenerational Trauma as a Black Man in America
Opis książki.
W odważnej ponownej ocenie doświadczenia Czarnych w Ameryce Reggie Ford pokazuje, że potrzebne jest nowe zrozumienie PTSD. PTSD, Perseverance Through Severe Dysfunction, jak definiuje je Ford, podkreśla mrok chorób i zachowań psychicznych, które wpływają na młodych czarnoskórych mężczyzn i nękają czarnoskórych Amerykanów od pokoleń.
Ale jego ponowna ocena nie jest ponura. Zamiast tego Ford błaga, abyśmy zamienili ból w pokój. Jego podnoszące na duchu przesłanie pokazuje, że zdając sobie sprawę, akceptując i traktując zdrowie psychiczne z łaską, życzliwością i doceniając pochodzenie osób potrzebujących wsparcia, możemy zmniejszyć znaczący wpływ PTSD i innych chorób psychicznych nie tylko na Czarnych, ale na wszystkich ludzi.
Ford wykorzystuje własne traumatyczne doświadczenia, aby przekazać swoje wezwanie do działania. Bierze swoje zubożałe i pełne blizn dzieciństwo i zamienia je w życie pełne obietnic i obfitości. Jego wspomnienia rzucają światło na międzypokoleniowy wpływ nierozwiązanych kwestii zdrowia psychicznego, pokazując, jak siła rodzinnej sieci może pomóc lub poważnie zaszkodzić walce jednostki z chorobami psychicznymi. Pisze o przytłaczających przeciwnościach losu i systemowym rasizmie, które muszą pokonać czarnoskórzy Amerykanie, aby osiągnąć wyżyny, na które on się wspiął. Rozdzierająca serce historia Forda jest jednak optymistyczna i ma na celu pokazanie, że zdrowie psychiczne ma realny i widoczny wpływ na czarnoskórych Amerykanów, ale można je przezwyciężyć.
PTSD umieszcza doświadczenia jednego człowieka w sferze szerokich kwestii społeczno-politycznych, które dotykają tak wielu Amerykanów. Ford podkreśla, że trauma społeczna tworzy sytuacje związane ze zdrowiem psychicznym i zachowaniami, które powstrzymują tak wielu. Wierzy jednak, że jest też miejsce na nadzieję, że jego własne doświadczenia w pokonywaniu tak wielu trudności i trudności oferują innym ścieżkę do naśladowania. Ford wierzy, że ogromne cierpienie może prowadzić do nieprawdopodobnego sukcesu.