Wysublimowany Poussin

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Sublime Poussin

Zawartość książki:

"Historia sztuki i teoria sztuki są nierozłączne. Historię sztuki można osiągnąć tylko poprzez jednoczesne budowanie teorii sztuki". Te słowa wybitnego uczonego i krytyka Louisa Marina sugerują, dlaczego uważał obrazy i pisma Nicolasa Poussina (1594-1665), malarza i teoretyka malarstwa, za nieustające źródło inspiracji. Poussin był artystą, do którego Marin wracał najwierniej przez lata. Ponieważ Marin nie dożył napisania swojej proponowanej książki o Poussinie, dziesięć głównych esejów w tym tomie pozostanie jego ostateczną wypowiedzią na temat malarza, który zainspirował jego najbardziej elokwentne i dociekliwe komentarze.

W centrum badań Marinsa nad sztuką Poussinsa znajdują się teoria i praktyka "czytania" obrazów. Zamiast objaśniać prace Poussinsa poprzez systematyczną analizę tekstową i ikonograficzną, Marins stawia sobie za cel zbadanie szeregu spekulatywnych pytań dotyczących znaczenia sztuki obrazkowej: Czy malarstwo może być dyskursem? Jeśli tak, to w jaki sposób można ten dyskurs rozszyfrować? Horyzont interpretacji Poussina przez Marinsa zależy bardziej od koncepcji filozofii estetycznej i spostrzeżeń historii kultury niż od opisu kariery malarza lub jego relacji z artystycznymi poprzednikami. Na przykład pozycjonuje kilka najbardziej znanych pejzaży Poussina w odniesieniu zarówno do francuskich XVII-wiecznych debat na temat wzniosłości, jak i do filozoficznej tradycji refleksji nad wzniosłością.

Wśród tematów, które Marin bada, są burza jako główna postać wzniosłości w twórczości Poussina, obecność ruin na obrazach, użycie przez Poussina koncepcji metamorfozy oraz częsta obecność śpiących ciał w pracy. Poussin, który wyłania się z tych esejów, jest przede wszystkim filozofem-artystą, którego malarski dyskurs ucieleśnia granice myśli i reprezentacji.