Wystawianie okrucieństwa: Muzea pamięci i polityka przemocy w przeszłości

Opinie czytelników

Książka Amy Sodaro „Exhibiting Atrocity: Memorial Museums and the Politics of Past Violence” bada nowe techniki i formy muzeów pamięci związane z okrucieństwami i przemocą polityczną. Chociaż książka jest chwalona za wgląd w znaczenie muzeów pamięci w zrozumieniu i zapobieganiu przyszłej przemocy, niektórzy czytelnicy uważają ją za zbyt naładowaną politycznie i pozbawioną psychologicznej perspektywy.

⬤ Ciekawe spojrzenie na muzea pamięci i ich rolę w społeczeństwie.
⬤ Dostarcza wnikliwych argumentów na temat potrzeby aktywnego wyciągania przez społeczeństwo wniosków z przeszłych okrucieństw w celu zapobiegania im w przyszłości.
⬤ Podkreśla innowacyjne techniki stosowane w nowoczesnych muzeach pamięci.
⬤ Angażuje się w znaczenie zachowania historii i edukacji społeczeństwa.

⬤ Postrzegany jako kaznodziejski i nadmiernie upolityczniony, skupiający się zbytnio na bieżącej polityce USA.
⬤ Brak uwzględnienia czynników psychologicznych wpływających na ludzkie okrucieństwa.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że autorka przedkłada swoje przekonania polityczne nad szerszą krytykę muzeów pamięci.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Exhibiting Atrocity: Memorial Museums and the Politics of Past Violence

Zawartość książki:

Wyróżnienie, 2021 Outstanding First Book Award od Stowarzyszenia Studiów nad Pamięcią.

Obecnie niemal każda grupa lub naród, który doświadczył przemocy w przeszłości, zbudował lub planuje muzeum pamięci jako mechanizm konfrontacji z traumą z przeszłości, często wraz z komisjami prawdy, procesami sądowymi i / lub innymi symbolicznymi lub materialnymi zadośćuczynieniami. Książka Exhibiting Atrocity dokumentuje pojawienie się muzeum pamięci jako nowej kulturowej formy upamiętnienia i analizuje jego wykorzystanie w wysiłkach na rzecz pogodzenia się z przeszłą przemocą polityczną oraz promowania demokracji i praw człowieka.

Dzięki globalnemu podejściu porównawczemu Amy Sodaro wykorzystuje dogłębne studia przypadków pięciu przykładowych muzeów pamięci, które upamiętniają szereg brutalnych przeszłości i pozwalają na chronologiczne i globalne badanie tego trendu: Amerykańskie Muzeum Pamięci Holokaustu w Waszyngtonie, Dom Terroru w Budapeszcie na Węgrzech, Centrum Pamięci Ludobójstwa w Kigali w Rwandzie, Muzeum Pamięci i Praw Człowieka w Santiago w Chile oraz Narodowe Muzeum Pamięci 11 Września w Nowym Jorku. Wszystkie te studia przypadków ilustrują historyczne pojawienie się i globalne rozprzestrzenianie się muzeum pamięci oraz pokazują, w jaki sposób ta nowa kulturowa forma upamiętniania ma być wykorzystywana we współczesnych społeczeństwach na całym świecie.