Wystawa Persefony Q

Opinie czytelników

Książka śledzi losy Percy, kobiety zmagającej się ze swoją tożsamością pośród osobistych wyzwań i oczekiwań społecznych, prowadząc ją w podróż samopoznania i dynamiki relacji. Narracja kontrastuje jej fragmentaryczne poczucie siebie z utrwaloną naturą fotografii artysty, eksplorując tematy pamięci, tożsamości i percepcji.

Powieść charakteryzuje się zachwycającą prozą, wciągającymi postaciami, wyrazistymi metaforami i inteligentnymi odniesieniami do współczesnej sztuki i filozofii. Czytelnicy doceniają dziwaczność Percy, poczucie humoru i eksplorację jej relacji, zwłaszcza z mężem, co dodaje głębi jej podróży w kierunku samoorganizacji.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać fragmentaryczną strukturę życia Percy i fabułę za nieco kłopotliwą, potencjalnie utrudniającą śledzenie. Narracja porusza złożone pytania dotyczące tożsamości i percepcji, które nie każdemu mogą przypaść do gustu.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Exhibition of Persephone Q

Zawartość książki:

Wybór redakcji New York Times Book Review

NAJBARDZIEJ OCZEKIWANA KSIĄŻKA 2020 ROKU WEDŁUG WALL STREET JOURNAL I VOGUE

Triumf tonu i inteligencji. Perspektywa Percy Q jest jednocześnie wypaczona i poszukująca, a jej oczami widzimy na nowo nie tylko krajobraz Nowego Jorku po 11 września, ale także świat sztuki, miłości i proces stawania się. --Rivka Galchen, autorka Atmospheric Disturbances

Percy jest w ciąży. Nie powiedziała o tym nikomu. Prawdopodobnie powinna powiedzieć swojemu mężowi - na pewno ma taki zamiar - ale pewnej nocy budzi się i odkrywa, że już go nie poznaje. Teraz, zamiast spać, Percy spędza noce na spacerach po okolicy, cały czas martwiąc się o swoje małżeństwo, zbliżające się macierzyństwo i złowieszcze sposoby, w jakie zmienia się miasto.

Wśród tej alienacji - od męża, domu i szybko zmieniającego się ciała - przychodzi paczka. W niej: katalog wystawy fotografii. Zdjęcia składają się z serii cyfrowo zmanipulowanych obrazów kobiety leżącej na łóżku w czerwonym pokoju. Dopiero po chwili Percy zauważa, że kobieta jest nią samą... ale nikt inny nie dostrzega podobieństwa.

Percy musi teraz zmierzyć się z fundamentalną kwestią tożsamości w erze cyfrowej: W jakim stopniu jesteśmy właścicielami własnego wizerunku, a w jakim stopniu ten wizerunek jest kształtowany przez oczy innych?

Doskonale oddając nawiedzoną atmosferę Manhattanu tuż po 11 września - i kipiące szaleństwo Ameryki od tego czasu - „The Exhibition of Persephone Q” Jessi Jezewskiej Stevens to mrocznie dowcipna satyra o tym, jak łatwo jest stracić własność własnego ja.