Wystawa kwiatów i rodzina Tothów

Opinie czytelników

Książka zawiera dwie nowele Istvana Orkeny'ego, prezentujące jego mistrzowskie pisanie absurdu i czarnej komedii. Opowiadania satyryzują absurdy społeczne i są zakorzenione w węgierskiej kulturze, szczególnie odzwierciedlając wydarzenia historyczne. Podczas gdy jedna nowela jest chwalona za nowoczesność i wnikliwość, druga jest zauważana za humor, ale krytykowana za zbyt długi czas trwania.

Orkeny jest podkreślany jako mistrz absurdu i czarnej komedii, z wyjątkową zdolnością do satyry norm społecznych; historie te zapewniają głęboki wgląd w kulturę Węgier we wczesnych latach czterdziestych XX wieku. „The Flower Show” jest szczególnie chwalony za nowoczesną narrację i prowokujące do myślenia tematy.

„Rodzina Toth” jest opisywana jako zbyt długa i przeciąga się, co umniejsza ogólnej przyjemności z lektury. Ponadto wspomina się o braku najbardziej znanego dzieła Orkeny'ego, „One Minute Stories”, w angielskim tłumaczeniu.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Flower Show and the Toth Family

Zawartość książki:

The Flower Show i The Toth Family, dwie powieści w jednym tomie autorstwa Istvána Örkény'ego (1912-79), przedstawiają anglojęzycznej publiczności węgierskiego pisarza z doskonałym wyczuciem absurdów współczesnego życia. W latach 60.

i 70. dzięki czarnej komedii Örkény zyskał przydomek „mistrza groteski” za popularne dramatyzacje tych i innych powieści. The Flower Show (1977) to ostatnia powieść Örkény'ego i jego najczęściej tłumaczone dzieło fabularne.

Z doskonałą ironią autor wykorzystuje nasz powszechny niepokój w obliczu śmierci, pragnienie „gwiazdy” doprowadzone do ostatecznego absurdu poprzez odgrywanie głównej roli we własnej śmierci oraz podglądactwo współczesnych mediów. W The Toth Family (1967) szalony major armii na urlopie terroryzuje wiejskiego strażaka i jego rodzinę, zmuszając ich do cięcia i składania nieskończonych ilości kartonowych pudełek do pakowania każdej nocy aż do świtu.

Pierwotnie napisana jako scenariusz filmowy, sceny powieści migoczą w obłędnym szyku, gdy Örkény satyryzuje Węgry wczesnych lat 40. i przyzwolenie quasi-feudalnego, nacjonalistycznego, kastowego społeczeństwa na autorytarne państwo nazistowskich Niemiec.

Wrażenie jest takie, jakby bracia Marx narodzili się z Dr. Strangelove.