Wystarczy: Notatki kobiety, która w końcu to odnalazła

Opinie czytelników

Książka jest głęboko osobistym pamiętnikiem napisanym przez Shaunę Ahern, który rezonuje z wieloma czytelnikami, oferując tematy samoakceptacji i podróży do poczucia się „wystarczająco”. Chociaż jest chwalona za piękny styl pisania, surową szczerość i relatywność, niektórzy czytelnicy uważają ją za pobłażliwą i uważają, że powtarza ona wcześniej udostępnione treści.

Pisanie jest szczere i pięknie wykonane, dzięki czemu czytelnicy czują się docenieni i zrozumiani. Wiele osób docenia poruszane tematy samoakceptacji i idei bycia „wystarczającym”. Pamiętnik jest opisywany jako wzmacniający, przekonujący i zdolny do silnego rezonowania z czytelnikami, zwłaszcza tymi zaznajomionymi z wcześniejszą twórczością Ahern.

Niektórzy czytelnicy uważają, że książka może być pobłażliwa i że brakuje w niej nowych treści dla tych, którzy śledzili blog Ahern. Krytycy wspominają, że styl pisania może stać się kwiecisty, a eksploracja uniwersalnych tematów może nie wydawać się szczególnie wyjątkowa lub wciągająca.

(na podstawie 53 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Enough: Notes from a Woman Who Has Finally Found It

Zawartość książki:

Dla kobiet na całym świecie, zbiór zaciekłych i często zabawnych osobistych esejów na temat znalezienia wystarczającej ilości, autorstwa pisarki Shauny M. Ahern, znanej z Gluten-Free Girl.

Podobnie jak wiele amerykańskich kobiet, Shauna M. Ahern spędziła dziesięciolecia czując się niewystarczająco dobrze ze swoim ciałem, pieniędzmi i swoją wartością w tej kulturze. Przez dekadę, z pomocą męża, prowadziła odnoszący sukcesy blog kulinarny, pisała nagradzane książki kucharskie i wychowywała dwójkę dzieci.

W tym czasie, w wieku 48 lat, doznała mini udaru mózgu. Testy wykazały, że w pełni wyzdrowieje, ale kiedy jej lekarz zaimponował jej, że stres emocjonalny może powodować uszkodzenia fizyczne, zagłębiła się głęboko w siebie, aby zrozumieć i uwolnić się od szkodliwych wzorców myślowych przez całe życie.

Ze szczerością i humorem, Ahern śledzi łuk swojego życia w esejach, zaczynając od poczucia „niewystarczająco dobrego”, które zostało zasiane w traumatycznym dzieciństwie i prześladowało ją aż do dorosłości. Pisze o odnalezieniu w sobie gniewu, który doprowadził ją do znalezienia trwałego motta: dość udawania. Pisze też o tym, jak te etapy otworzyły jej drzwi do bardziej radosnego życia z wystarczającą liczbą przyjaciół, rodziny i społeczności.

Czytelnicy będą poruszeni odważnymi historiami Ahern. Odnajdą też siebie w tych esejach, ponieważ wszyscy musimy znaleźć własną definicję wystarczalności.