Wyspy niewolników

Opinie czytelników

Trylogia Niewolnicy Thorkild Hansen to głęboka i wciągająca eksploracja duńskiej historii kolonialnej, w szczególności handlu niewolnikami z Afryki na Karaiby. Napisana w latach 60. trylogia łączy w sobie fakty i fikcję, dzięki czemu jest atrakcyjną lekturą dla osób zainteresowanych historią kolonialną, zwłaszcza w kontekście niedawnych obchodów związanych ze sprzedażą Wysp Dziewiczych Stanom Zjednoczonym. Książki są znane z dokładnych badań i czarnego humoru.

Dobrze zbadana, wciągająca narracja, mieszanka fikcji i faktów, wciągająca opowieść z subtelnym humorem, ważna perspektywa historyczna, wysoce zalecana dla osób zainteresowanych historią kolonialną, szczególnie związaną z Danią/Norwegią.

Skierowana głównie do skandynawskiej publiczności; może wydawać się mniej istotna lub wciągająca dla czytelników niezaznajomionych z konkretnym kontekstem kolonialnym.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Islands of Slaves

Zawartość książki:

Jest to trzeci tytuł w klasycznej trylogii Thorkilda Hansena o handlu niewolnikami na Atlantyku, pierwotnie opublikowanej w języku duńskim w 1967 roku; i pierwsze duże tłumaczenie i publikacja tej pracy w języku angielskim. W Europie i Ameryce Północnej niewielu zdaje sobie sprawę, że piękne i obecnie zamożne Wyspy Dziewicze St Thomas, St Croix i St Jan były niegdyś duńskimi osadami i placówkami handlu niewolnikami.

Co więcej, kwestia niepodległości wysp nigdy nie była poważnie rozważana przez Duńczyków, którzy zamiast tego sprzedali je Stanom Zjednoczonym w 1917 roku za 25 milionów dolarów, kilka dekad po oficjalnym zakończeniu niewolnictwa. Było to wbrew woli większości wyspiarzy, którzy byli przeciwni rządom Amerykanów, obawiając się ich niegodziwego traktowania czarnych. Tymczasem w Danii popularny pogląd na historię narodową głosi, że Dania była pierwszą z imperialnych potęg, która zniosła handel niewolnikami.

Praca Thorkild Hansen zrywa z tymi błędnymi przedstawieniami roli Danii w atlantyckim handlu niewolnikami. Trzeci i największy tom trylogii obejmuje okres od wprowadzenia afrykańskich niewolników na duńskie wyspy, ich oficjalną emancypację w 1848 r., późniejszą sprzedaż Amerykanom w XX wieku oraz reakcje i opór wobec tych procesów. Analizując moralny obowiązek Danii wobec wyspiarzy, autor czerpie obficie ze źródeł pierwotnych, dramatyzując i przedstawiając prawdziwe postacie w poruszającej i opisowej narracji.

We wstępie historyk A. V. Adams stwierdza, że "trylogia Hansena oraz inicjatywa naukowa i kompetencja Dako w jej tłumaczeniu przyczyniają się nie tylko do ponownego odczytania przez Duńczyków ich własnej historii, ale także do zrozumienia przez Indian Zachodnich ich własnej...".

Wkład Hansena i Darko sięga poza Karaiby do szerszej historii oporu niewolników afrykańskiej diaspory... A ponieważ rozważane wyspy należą do Stanów Zjednoczonych Ameryki, książka ta poprzez swoje tłumaczenie staje się tekstem amerykańskiej historiografii...".