Opinie czytelników
Podsumowanie:Zbiór esejów „Island of Bones” autorstwa Joy Castro jest chwalony za głęboki wgląd w doświadczenia życiowe autorki, szczególnie związane z jej tożsamością jako Latynoski. Recenzenci doceniają liryczną prozę Castro, jej przystępność i zdolność do wywoływania emocji. Eseje obejmują różne tematy, w tym dynamikę rodziny, kwestie społeczne i osobiste zmagania, pozostawiając trwały wpływ na czytelników.
Zalety:⬤ Wciągający i przystępny styl pisania.
⬤ Mocne i powiązane tematy, które rezonują z wieloma kobietami.
⬤ Krótkie eseje, które łatwo się czyta bez utraty zainteresowania.
⬤ Unikalny wgląd w latynoskie dziedzictwo i osobiste doświadczenia.
⬤ Poruszająca emocjonalna głębia i żywe obrazy.
⬤ Płynnie łączy wspomnienia z refleksyjnymi esejami.
Wady:⬤ Niektórzy recenzenci wspomnieli o obecności niskiej jakości recenzji od osób, które nie przeczytały książki.
⬤ Pojawiła się jedna negatywna recenzja, w której zaznaczono, że recenzent jeszcze jej nie przeczytał, ale mimo to wystawił niską ocenę.
⬤ Nie podkreślono żadnych większych wad, ale niektórzy mogą uznać tematy za ciężkie lub intensywne emocjonalnie.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Island of Bones: Essays
Zawartość książki:
Czym jest "tożsamość", gdy jest się dziewczynką adoptowaną jako niemowlę przez kubańsko-amerykańską rodzinę Świadków Jehowy? Odpowiedź nie jest łatwa.
Nie znajdziesz jej w książkach. I na pewno nie znajdziesz jej w sąsiedztwie.
To dopiero początek nieokiełznanego życia Joy Castro, w którym poszukiwała i dążyła do celu, a które opisała za pomocą literackiej alchemii w Island of Bones. W osobistych esejach, które zgłębiają głębię braku przynależności, Castro bierze zbyt surowe materiały z okresu dorastania i młodej dorosłości i patrzy na nie przez pryzmat czasu. Rezultatem jest znakomicie oddane, bogate w szczegóły spojrzenie na wyjątkowo niespokojne młode życie, które odzwierciedla szersze pytania, przed którymi staje każdy z nas w świecie, w którym różnorodność i osobliwość są na zawsze sprzeczne.
W doświadczeniach z przeszłości - głodzie i znęcaniu się, ucieczce jako czternastoletnia uciekinierka, samotnym macierzyństwie, odkryciu swojej "prawdziwej" tożsamości etnicznej, samobójstwie ojca - Castro znajduje "poszarpane, rozbite miejsce krawędzi i fragmentów", które składa w całość, tworząc własną wyspę. Jest to skomplikowany, ale bardzo prawdziwy obraz tego, co to znaczy "przeskoczyć klasę", nie należeć, ale znaleźć swój głos w szczelinach tożsamości.
