Wypłynąć na morze w sitowiu

Opinie czytelników

Autobiografia Danny'ego Bakera „Going to Sea in a Sieve” zebrała mieszane recenzje od czytelników, z których wielu chwali jego humor, gawędziarstwo i nostalgiczną refleksję nad historią muzyki, podczas gdy niektórzy krytykują jej anegdotyczny charakter i postrzegany brak głębi.

Czytelnicy doceniają inteligentny humor, wciągające opowiadanie historii i zabawne anegdoty o życiu Bakera i scenie muzycznej lat 60. i 70. Wielu uważa, że jego pozytywne nastawienie jest zaraźliwe, a książka przyjemna, szczególnie dla tych, którzy znają Bakera z jego pracy w radiu i telewizji. Tekst jest opisywany jako autentyczny i przystępny, dzięki czemu czyta się go z przyjemnością.

Niektórzy czytelnicy uważają, że książce brakuje głębi i jest zbyt anegdotyczna, porównując ją do serii lekkich historii bez znaczących spostrzeżeń. Kilku recenzentów wyraziło rozczarowanie, że książka obejmuje przede wszystkim tylko wczesną część kariery Bakera, co prowadzi do poczucia, że jest niekompletna. Pojawiły się również wzmianki o upuszczaniu nazwisk i kilka negatywnych komentarzy na temat jej wartości w porównaniu z serialem.

(na podstawie 583 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Going to Sea in a Sieve

Zawartość książki:

Pierwszy przezabawny tom wspomnień komediopisarza, dziennikarza, DJ-a radiowego i scenarzysty Danny'ego Bakera, a teraz inspiracja dla głównego serialu BBC CRADLE TO GRAVE z Peterem Kayem w roli głównej.

"A jak wyglądało nasze życie w tej hałaśliwej, niebezpiecznej i zanieczyszczonej przemysłowej dziurze wciśniętej w jedną z najtrudniejszych dzielnic stolicy? Było oczywiście absolutnie wspaniałe i oddałbym wszystko, by choć na jeden dzień znów się do niego wspiąć". W pierwszym tomie swoich wspomnień Danny Baker ożywia swoje wczesne lata tak, jak tylko on potrafi.

Ze swoim charakterystycznym humorem i okiem do zabójczych anegdot, zabiera nas z domu komunalnego w południowo-wschodnim Londynie, który dzielił z mamą Betty i tatą „Spudem” (granym przez Petera Kaya) do muzycznych ekscesów Los Angeles, gdzie przeprowadził słynny wywiad z Michaelem Jacksonem dla NME. Śmieszny do łez, jest również czułym, ale niesentymentalnym hymnem do minionej epoki.