Wyobraźnia poetycka w przysłowiach: Warianty powtórzeń i natura poezji

Oryginalny tytuł:

Poetic Imagination in Proverbs: Variant Repetitions and the Nature of Poetry

Zawartość książki:

Nie mniej niż 223 wersety w Księdze Przysłów pojawiają się dwa razy (79 zestawów), trzy razy (15 zestawów), a nawet cztery razy (5 zestawów) w identycznej lub nieznacznie zmienionej formie - ponad 24% księgi. Heim analizuje je wszystkie, przedstawiając je w nakreślonych hebrajskich wierszach i w angielskim tłumaczeniu. Tam, gdzie jest to stosowne, po tłumaczeniach następują uwagi tekstowe, które omawiają niepewności dotyczące świadków tekstowych (krytyka tekstowa) i badają problemy leksykalne, gramatyczne i składniowe. Heim analizuje również sposób, w jaki skonstruowano paralelizm w każdym wersecie zestawu wariantów, przedstawiając diagramy i tabele z kolumnami, które podkreślają odpowiednie podobieństwa i różnice między powtarzającymi się wersetami. Kluczem do tego badania jest poszukiwanie powiązań między wariantami a otaczającymi je wersetami, takimi jak powtórzenia dźwięku i sensu.

Heim pokazuje, że większość wariantowych powtórzeń wynika z umiejętnej poetyckiej kreatywności. Rekonstrukcja redakcyjnego i twórczego procesu poetyckiego podkreśla, co poeci zrobili, jak to zrobili i dlaczego to zrobili. Opracowuje kryteria określania kierunku zapożyczeń między wersami i pokazuje, że zjawisko powtórzeń wariantowych jest kwestią redakcyjną, która działa na poziomie książki jako całości. Rozwija i udoskonala szereg technik i umiejętności interpretacyjnych, dochodzi do nowych interpretacji i pokazuje, że starożytna przysłowiowa mądrość jest istotna dla współczesnych społeczeństw.

Badanie to rzuca nowe światło na naturę poezji biblijnej oraz na metody i cnoty najlepiej nadające się do jej badania. Choć w pierwszej kolejności dotyczy ono Księgi Przysłów, wyniki tego badania mają zastosowanie do poezji w innych miejscach. Trzy podstawowe spostrzeżenia powinny wpływać na przyszłą pracę nad poezją: twórcze połączenie powtórzeń z wariacją jest istotą poezji; to, co zostało napisane z wyobraźnią, powinno być czytane z wyobraźnią; interpretacja z wyobraźnią docenia normalne cechy poetyckiej ekspresji i celebruje naprawdę niezwykłe.