Wynalezienie Berberów: Historia i ideologia w regionie Maghrib

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 12 głosach.

Oryginalny tytuł:

Inventing the Berbers: History and Ideology in the Maghrib

Zawartość książki:

Ramzi Rouighi twierdzi, że zanim Arabowie podbili północno-zachodnią Afrykę w VII wieku, nie było Berberów. Istnieli Maurowie (Mauri), Mauretańczycy, Afrykanie oraz wiele plemion i federacji plemiennych, takich jak Leuathae czy Musulami; a przed Arabami nikt nie uważał, że grupy te mają wspólne pochodzenie, kulturę czy język.

Z pewnością istniały grupy uważane za barbarzyńców przez Rzymian, ale „barbarzyńca” lub jego odpowiednik „Berber” nie był etnonimem, ani nie był zarezerwowany wyłącznie dla Afryki Północnej. Jednak dziś często spotyka się badania dotyczące chrystianizacji lub rzymianizacji Berberów lub ich oporu wobec obcych zdobywców, takich jak Kartagińczycy, Wandalowie czy Arabowie. Archeolodzy i lingwiści rutynowo opisują proto-berberskie grupy i języki w jeszcze dawniejszych czasach, podczas gdy biolodzy szukają berberskich markerów DNA, które sięgają tysiące lat wstecz.

Biorąc za punkt wyjścia wszechobecność takich anachronizmów, Inventing the Berbers analizuje pojawienie się Berberów jako odrębnej kategorii we wczesnych tekstach arabskich i bada sposoby, w jakie późniejsze źródła arabskie, ukształtowane przez współczesne wydarzenia, wyobrażały sobie Berberów jako lud i Maghrib jako ich dom. Kluczem zarówno do zrozumienia przez Rouighiego średniowiecznego zjawiska „berberyzacji” Afryki Północnej, jak i jego pogłosów we współczesnym świecie, jest Kitāb al-'ibar Ibn Khaldūna (zm.

1406), którego trzecia księga ma rzekomo przedstawiać historię Berberów i dynastii rządzących w Maghrib. Jak twierdzi Rouighi, przetłumaczona na język francuski w 1858 r., książka ta posłużyła do stworzenia rasistowskiej koncepcji rdzenności Berberów dla francuskich potęg kolonialnych, które stworzyły fundamentalną opozycję między dwiema grupami uważanymi za rdzenną ludność Afryki Północnej, Arabami i Berberami.

W ten sposób Inventing the Berbers pokazuje, w jaki sposób dziewiętnastowieczna interpretacja średniowiecznego tekstu nie tylko służyła jako podstawa współczesnych badań historycznych, ale także miała wpływ na politykę kolonialną i postkolonialną oraz tożsamości wspólnotowe w całej Europie i Afryce Północnej.