The Extinct Scene: Late Modernism and Everyday Life
W 1935 roku angielski pisarz Stephen Spender napisał, że historyczna presja jego epoki powinna „skierować uwagę czytelnika i pisarza na świat”.
Łącząc podejście historyczne, formalistyczne i archiwalne, Thomas S. Davis analizuje decydujący zwrot późnego modernizmu w kierunku życia codziennego, lokalizując w wzmożonej analizie szczegółów, faktur i doświadczeń intymną próbę konceptualizacji geopolitycznego chaosu.
The Extinct Scene odczytuje szereg tekstów, filmów i zjawisk z połowy wieku, które odzwierciedlają upadek Imperium Brytyjskiego i sejsmiczne zmiany w globalnym porządku politycznym. Davis śledzi rozwój kultury filmu dokumentalnego i Brytyjskiego Ruchu Filmu Dokumentalnego, w szczególności prace Johna Griersona, Humphreya Jenningsa i Basila Wrighta. Następnie rozważa wpływ późno modernistycznej kultury periodyków na postawy społeczne i zwyczaje, a także przedstawia oryginalne analizy powieści Virginii Woolf, Christophera Isherwooda i Colina MacInnesa; międzywojenne narracje podróżnicze W.H.
Audena, Christophera Isherwooda i George'a Orwella; wojenną gotycką fikcję Elizabeth Bowen; poezję H.D.; szkice Henry'ego Moore'a; oraz postimperialne anglojęzyczne dzieła karaibskie Vica Reida, Sama Selvona i George'a Lamminga. Rozważając tę grupę pisarzy i artystów, Davis przekształca późny modernizm jako sztukę skali: poprzez wyszczególnienie szczegółów codziennego życia, postacie te mogły lepiej projektować wydarzenia i kryzysy geopolityczne na dużą skalę.
