Ocena:
Książka przedstawia badania Petera Philippsona nad jaźnią jako relacyjną i emergentną, stawiając głębokie pytania egzystencjalne, jednocześnie integrując koncepcje z różnych dyscyplin. Została dobrze przyjęta przez terapeutów, w szczególności praktyków Gestalt, ze względu na jej przystępność i praktyczne implikacje, choć spotyka się z pewną krytyką za postrzeganą niespójność i używanie modnych słów.
Zalety:⬤ Bardzo polecana dla terapeutów
⬤ integruje koncepcje z różnych dziedzin, takich jak neuronauka, teoria chaosu i filozofia
⬤ łatwo porusza się między teorią a praktyką
⬤ zawiera interesujące studia przypadków
⬤ stymuluje głęboką refleksję i dyskusję
⬤ oferuje bogatą podróż intelektualną.
⬤ Niektórzy recenzenci uważają, że jest niespójna i zbytnio opiera się na modnych słowach
⬤ może nie być w pełni zrozumiała po jednym przeczytaniu
⬤ krytyka dotycząca głębi i rygoru naukowego.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
The Emergent Self: An Existential-Gestalt Approach
Ta książka śledzi szczególne rozumienie siebie, filozoficznie, na podstawie dowodów z badań i ich implikacji dla psychoterapii. Na każdym etapie autor przedstawia teorię, implikacje kliniczne teorii, powiązania z filozoficznymi poglądami nieodłącznie związanymi z teorią, a na koniec bardziej rozbudowany przykład przypadku.
Philipsson uważa, że ciągłe „ja” jest częściowo iluzją, częściowo konstruktem i że w rzeczywistości musimy pracować, aby pozostać takimi samymi w obliczu wszystkich różnych możliwości, jakie oferuje nam świat. Uważa on, że robimy to z dwóch powodów. Po pierwsze, ciągłość pozwala na głębszy kontakt: przyjaźnie, miłosne relacje z partnerami i rodzinami.
Po drugie, przewidywalność jest mniej niepokojąca, a my unikamy tego egzystencjalnego niepokoju, działając w stereotypowy sposób i unikając niektórych głębszych kontaktów. Argumentuje, że ta dwoista natura ciągłego „ja”, w jednym kontekście pogłębiająca kontakt, aw innym kontekście unikająca kontaktu, zajmuje ważne miejsce w rozumieniu psychoterapii.
