Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 9 głosach.
The Qualified Self: Social Media and the Accounting of Everyday Life
Jak dzielenie się przyziemnymi szczegółami codziennego życia nie zaczęło się od Facebooka, Twittera i YouTube'a, ale od kieszonkowych pamiętników, albumów ze zdjęciami i książeczek dla dzieci.
Krytycy społeczni twierdzą, że media społecznościowe uczyniły nas narcystycznymi, że Facebook, Twitter, Instagram i YouTube są nośnikami promocji „ja”. W książce „The Qualified Self” Lee Humphreys przedstawia inny punkt widzenia. Pokazuje, że dzielenie się przyziemnymi szczegółami naszego życia - tym, co jedliśmy na lunch, gdzie byliśmy na wakacjach, kto wpadł z wizytą - nie zaczęło się od urządzeń mobilnych i mediów społecznościowych. Ludzie używali mediów do katalogowania i dzielenia się swoim życiem od kilku stuleci. Kieszonkowe pamiętniki, albumy ze zdjęciami i książeczki dla dzieci są prekursorami dzisiejszych cyfrowych i mobilnych platform do publikowania tekstu i obrazów. Możliwość robienia selfie nie zmieniła nas w potrzebujących narcyzów; jest to część dłuższej historii o tym, jak ludzie rozliczają się z codziennym życiem.
Humphreys odnosi się do pamiętników, w których osiemnastowieczne życie codzienne jest dokumentowane z zwięzłością i precyzją tweeta, i cytuje dziewiętnastowieczny dziennik podróży, w którym młoda kobieta narzeka, że śniadanie jej nie smakowało. Humphreys wyjaśnia, że pamiętniki były często pisane z myślą o dzieleniu się nimi z rodziną i przyjaciółmi. Kieszonkowe pamiętniki były tak mobilne jak smartfony, pozwalając pamiętnikarzowi rejestrować życie w czasie rzeczywistym. Humphreys nazywa tę kronikę, zarówno w formie cyfrowej, jak i niecyfrowej, księgowością medialną. Poczucie „ja”, które wyłania się z rachunkowości medialnej, nie jest czysto statystycznym „ja ilościowym”, ale bardziej wszechstronnym „ja kwalifikowanym”. Zaczynamy rozumieć siebie w nowy sposób poprzez reprezentacje siebie, które tworzymy w celu konsumpcji.