Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje książki podkreślają mieszane doświadczenia czytelników. Podczas gdy wielu docenia głębię i historyczne znaczenie pracy Diraca w mechanice kwantowej, niektórzy uważają, że prezentacja i materiał nie są tak oczekiwane lub przystępne. Kwestie związane z opakowaniem zostały również wskazane jako główny problem.
Zalety:⬤ Dostarcza znaczącej pracy na temat mechaniki kwantowej.
⬤ Wartościowe notatki z wykładów wybitnej postaci fizyki.
⬤ Niezbędna lektura dla osób zainteresowanych wkładem Diraca i relatywistyczną dynamiką kwantową.
⬤ Niektórzy czytelnicy mają głęboki podziw dla pracy Diraca.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że treść nie przypomina ich oczekiwań lub poprzednich wydań.
⬤ Obawy dotyczące opakowania książek zamawianych online, prowadzące do niezadowolenia.
⬤ Prezentacja może wydawać się prymitywna i źle zorganizowana.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Lectures on Quantum Mechanics and Relativistic Field Theory
Zawartość książki:
2012 Reprint wydania z 1955 roku. Dokładne faksymile oryginalnego wydania, nie reprodukowane za pomocą oprogramowania do rozpoznawania optycznego.
Dirac jest powszechnie uważany za jednego z największych fizyków na świecie. Był jednym z twórców mechaniki kwantowej i elektrodynamiki kwantowej. Jego wczesny wkład obejmuje nowoczesny rachunek operatorowy dla mechaniki kwantowej, który nazwał teorią transformacji, oraz wczesną wersję całki po ścieżce.
Jego relatywistyczne równanie falowe dla elektronu było pierwszym udanym atakiem na problem relatywistycznej mechaniki kwantowej. Dirac stworzył kwantową teorię pola dzięki reinterpretacji równania Diraca jako równania wielu ciał, które przewidywało istnienie antymaterii i anihilacji materii i antymaterii.
Jako pierwszy sformułował elektrodynamikę kwantową, choć nie mógł obliczyć dowolnych wielkości, ponieważ granica małych odległości wymaga renormalizacji. Dirac odkrył rozwiązania monopolu magnetycznego, pierwszej konfiguracji topologicznej w fizyce, i wykorzystał je do współczesnego wyjaśnienia kwantyzacji ładunku. W latach 60.
opracował kwantowanie ograniczone, identyfikując ogólne reguły kwantowe dla dowolnych układów klasycznych. Wykłady te zostały wygłoszone i opublikowane podczas jego kadencji w Princeton's Institute for Advanced Study w latach 30-tych XX wieku.
