Oryginalny tytuł:
Lectures on Godmanhood
Zawartość książki:
Mniej znany w anglojęzycznym świecie niż Bierdiajew (który był jego uczniem) czy Martin Buber, Władimir Sołowjow (1853-1900), filozof, mistyk, poeta, ma jednak do zaoferowania zachodniej nauce wkład o pierwszorzędnym znaczeniu.
Pochodził z bogatej i jeszcze nie w pełni zrozumianej tradycji; jego erudycja była zdumiewająca. Podobnie jak jego poprzednicy, był niezwykle wrażliwy na takie problemy, jak religijne znaczenie historii, twórczości, kultury.
Ważne jest, aby podkreślić ogólny związek między Sołowjowem a poprzednimi nurtami myśli rosyjskiej, ponieważ jego filozofia chrześcijańska w pewnym sensie obejmuje je wszystkie. Dostojewski i Lew Tołstoj siedzieli u jego stóp. Boskość jest problemem przywrócenia całej ludzkości; jest to koncepcja zbawienia jako procesu stawania się boskim.
Różnice między Kościołem prawosławnym, rzymskokatolickim, anglokatolickim i wieloma Kościołami protestanckimi nie dotyczą wielkich dogmatów czy artykułów wyznania wiary. Sołowjow ma istotne i wyjątkowe przesłanie dla chrześcijan wszystkich wyznań; oferuje podstawę do zjednoczenia rzadko sugerowaną w zachodnim chrześcijaństwie.
