Wygnanie i kulturowa hegemonia: Ponadnarodowe tożsamości Majów

Oryginalny tytuł:

Exile and Cultural Hegemony: Transnational Mayan Identities

Zawartość książki:

Po zwycięstwie Francisco Franco w hiszpańskiej wojnie domowej wielu intelektualistów tego kraju udało się na wygnanie do Meksyku. Podczas trzech i pół dekady dyktatury frankistowskiej, ci wygnańcy utrzymywali, że to Republika, a nie frankizm, reprezentuje autentyczną kulturę Hiszpanii. W tym środowisku, jak argumentuje Sebastiaan Faber w Exile and Cultural Hegemony, koncepcja Hiszpanów dotycząca ich roli jako intelektualistów zmieniała się znacząco w czasie.

Exile and Cultural Hegemony to pierwsze tego rodzaju opracowanie, które umieszcza ideologiczną ewolucję wygnańców w szerokim kontekście historycznym, biorąc pod uwagę rozwój zarówno hiszpańskiej, jak i meksykańskiej polityki od wczesnych lat trzydziestych do lat siedemdziesiątych XX wieku. Faber zwraca szczególną uwagę na uporczywy nacjonalizm intelektualistów i błędne iluzje panhiszpańskiej wielkości, które obejmowały niezręczne i ironiczne nakładanie się na retorykę stosowaną przez ich wrogów z frankistowskiej prawicy. To przyjęcie nacjonalizmu, wraz z zależnością intelektualistów od coraz bardziej autorytarnego reżimu meksykańskiego i międzynarodowego klimatu zimnej wojny, ostatecznie spowodowało, że porzucili Gramscian ideał intelektualisty jako działacza politycznego na rzecz bardziej liberalnej, apolitycznej postawy preferowanej między innymi przez hiszpańskiego filozofa Jose Ortegę y Gasseta.

Dzięki kompleksowemu podejściu do tematów związanych z kulturą hiszpańską, zarówno studenci, jak i osoby ogólnie zainteresowane dwudziestowieczną literaturą, historią lub kulturą hiszpańską uznają Exile and Cultural Hegemony za fascynującą i przełomową pracę.