Ocena:
Książka „Bending the Arch” autorstwa Rose Marie Berger oferuje unikalne spojrzenie na amerykańską historię i duchowość, koncentrując się na narracjach rdzennych mieszkańców i pięknie natury. Poezja opisywana jest jako wizjonerska i głęboko poruszająca, kwestionująca tradycyjne wyobrażenia o ekspansji na zachód i celebrująca wzajemne powiązania ziemi, ducha i ludzkości.
Zalety:⬤ Poezja zapewnia przenikliwy głos marginalizowanym perspektywom, zwłaszcza rdzennej ludności.
⬤ Kolekcja jest opisywana jako mistrzowska, z sakralną i liturgiczną jakością.
⬤ Zachęca czytelników do dostrzegania piękna w świecie i przemyślanej konfrontacji z przeszłością.
⬤ Wieloczęściowe wiersze dodają narracji głębi i tekstury.
⬤ Łączy osobistą historię i zbiorową pamięć, tworząc bogaty gobelin znaczeń.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać eksplorację duchowości i rdzennych perspektyw za wymagającą lub niekonwencjonalną.
⬤ Złożoność i głębia wierszy może wymagać uważnego czytania i kontemplacji, co niektórzy mogą uznać za wymagające.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Bending the Arch
W odpowiedzi na Station Island Seamusa Heaneya i The Heights of Machu Picchu Pabla Nerudy, Berger demaskuje światopogląd ekspansji na zachód od łuku architekta Eero Saarinena w St.
Louis do Golden Gate w sposób, który subtelnie i mistycznie dotyka nieświadomości zamierzonej publiczności. Kiedy pisze We never entered the West on bended knee, nieczystość języka użytego w tym eposie tworzy napięcie między dyskursami i tworzy ładunek lub presję na każde zdanie, które popycha czytelnika do zadeklarowania lojalności.
Opierając się na historycznych dokumentach, łacińskiej mszy i wielowartościowych głosach, Berger przechodzi przez udrękę niezamierzonych konsekwencji i prowadzi czytelnika przez taniec duchów uczuć do potężnego Oceanu Spokojnego, który wkracza w ludzką świadomość jak sen. Uwikłana pamięć historyczna, kryzys klimatyczny i odwrotny ekspansjonizm kompresują się w duchowe rozliczenie, aby stawić czoła nadchodzącemu światu.
