Wygięte rekwizyty i dmuchane garnki

Opinie czytelników

Książka oferuje szczegółowe i osobiste spojrzenie na wczesne latanie w buszu w Kanadzie, koncentrując się na doświadczeniach mechanika w trudnych warunkach, z jakimi borykali się piloci w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku. Jest dobrze przyjęta przez entuzjastów lotnictwa i zapewnia zarówno kontekst historyczny, jak i wciągające anegdoty.

Wnikliwe spojrzenie mechanika na latanie w buszu, bogate szczegóły historyczne, świetne zdjęcia, emocjonalnie wciągająca narracja i przydatne do badań nad wczesnym lotnictwem. Polecana przez profesjonalistów z branży lotniczej.

Brak znaczących wad wymienionych w recenzjach; jednak czytelnicy szukający perspektywy pilota mogą uznać ją za mniej atrakcyjną.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Bent Props & Blow Pots

Zawartość książki:

Na początku lat 30.

ubiegłego wieku, gdy Rex Terpening rozpoczynał pracę w lotnictwie arktycznym, lądowania po katastrofach były częścią jego pracy. Jako inżynier lotniczy w Canadian Airways na Terytoriach Północno-Zachodnich, Terpening zajmował prawe miejsce w kokpicie i codziennie latał "operacyjnie", podgrzewając olej i silnik w zimowe poranki, uzupełniając paliwo i nieuchronnie naprawiając zarówno silnik, jak i samolot, gdy coś poszło nie tak.

Trasa Terpeninga rozciągała się od Fort McMurray do Oceanu Arktycznego, a jego niezwykłe historie o lataniu w buszu opowiadają o samolotach błąkających się po niezbadanych piżmowiskach, niebezpiecznych misjach ratunkowych w celu odzyskania osieroconych misjonarzy, zaciekłych poszukiwaniach powalonych lotników zagubionych na Barrens i awaryjnych lądowaniach w zamieci na bezimiennych jeziorach. Ale jest też humor, w opowieściach o pijanym rosomaku, planeload rozbrykanych psów zaprzęgowych i podróży w maleńkim Fairchild z katolickim księdzem i żoną anglikańskiego pastora. Są też żywe wspomnienia czystej radości z latania nad surowym pięknem Arktyki.

Rex Terpening nie tylko prowadził skrupulatny dziennik, z którego pochodzą te historie, ale wszędzie nosił ze sobą aparat fotograficzny, robiąc zdjęcia rozbitych maszyn, ich stopniowych wskrzeszeń, ludzi, którzy nimi latali i tych, którzy je naprawiali. Większość z tych ludzi i maszyn już odeszła, ale żyją one w Bent Props and Blow Pots.