Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.
Sensing Sound: Singing and Listening as Vibrational Practice
W książce Sensing Sound Nina Sun Eidsheim przedstawia wibracyjną teorię muzyki, która radykalnie zmienia nasz sposób myślenia o dźwięku, muzyce i słuchaniu. Eidsheim pokazuje, że dźwięk, muzyka i słuchanie są dynamiczne i zależne od kontekstu, a nie stałe, poznawalne i niezmienne.
Wykorzystuje XXI-wieczne opery Juliany Snapper, Meredith Monk, Christophera Cerrone i Alby Triany jako studia przypadków, aby zakwestionować powszechne założenia dotyczące dźwięku - takie jak powietrze jako domyślne medium, przez które się przemieszcza - i zademonstrować znaczenie, jakie miejsce i odbiór spektaklu odgrywają w jego warunkowości. Teoretyzując głos jako przedmiot wiedzy i odrzucając pojęcie apriorycznej definicji dźwięku, Eidsheim uwalnia głos od ograniczającego zestawu stałych pojęć i znaczeń. W teorii Eidsheima muzyka składa się z wrażeń słuchowych, dotykowych, przestrzennych, fizycznych, materialnych i wibracyjnych.
Ta rozszerzona definicja muzyki jako przejawiającej się poprzez materialne i osobiste relacje sugeruje, że wszyscy jesteśmy ze sobą połączeni w dźwięku i poprzez dźwięk. Sensing Sound spodoba się czytelnikom zainteresowanym studiami nad dźwiękiem, nową muzykologią, współczesną operą i studiami nad performansem.