Opinie czytelników
Podsumowanie:Poezja Anthony'ego Hechta jest chwalona za elegancję i mistrzostwo obrazowania, a niektóre wiersze są wzbogacone pięknymi drzeworytami i dużym formatem strony. Jednak czytelnicy uważają, że niektóre wiersze są trudne ze względu na ich długość i złożony język, co wymaga uważnego czytania, aby zrozumieć ich znaczenie. Chociaż zbiór zawiera kilka doskonałych wierszy, to jego jakość jest zróżnicowana, a późniejsze utwory są postrzegane jako słabsze.
Zalety:Elegancki styl, mistrzostwo obrazowania, piękne drzeworyty, duży format stron zwiększa wrażenia z lektury, nagradza uważne czytanie bogatymi aluzjami i spostrzeżeniami.
Wady:Niektóre wiersze są długie i trudne, wymagają wysiłku, aby je zrozumieć, a jakość wierszy jest różna, przy czym niektóre późniejsze utwory są słabsze.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Selected Poems of Anthony Hecht
Zawartość książki:
Obok Wallace'a Stevensa, Jamesa Merrilla i innych filarów dwudziestowiecznej poezji, Anthony Hecht dołącza do serii Borzoi Poetry.
Hecht, którego pisarstwo rozbrzmiewa kadencjami Biblii Króla Jakuba i który jako żołnierz piechoty pod koniec II wojny światowej uczestniczył w wyzwoleniu obozów koncentracyjnych, przeżył i doświadczył najlepszych i najgorszych XX wieku. Czytelnicy tego tomu - pierwszego wybranego zbioru wierszy, który powstał z siedmiu indywidualnych tomów Hechta - będą urzeczeni mroczną muzyką Hechta i aluzjami do literatury przeszłości. Jak wyjaśnia we wstępie J.D. McClatchy, Hecht był poetą, dla którego formalna elegancja była nierozerwalnie związana z dramatyczną siłą, tematyczną ambicją i potężnymi emocjami w każdym wierszu. Reguły jego sztuki, które zarówno honorował, jak i przekształcał, są "zasadami moralnymi, które ostatecznie mają ujawnić strukturę ludzkich dylematów i sympatii".
To wzniosłe poczucie tego, co poezja może osiągnąć, definiuje nasze doświadczenie czytania Hechta i zapewni mu miejsce w kanonie na długie lata.
Adam i Ewa znali kiedyś taką doskonałość.
Boży palec w chmurze i na ziemi.
Nic oprócz wiosny, nic więcej.
Ale w naszym upadłym stanie, gdzie krew poluje.
Na krew i wznosi się na dźwięk polowania.
Co wiemy o trwaniu od upadku?
Któż z nas, w oliwie i żarze młodości,.
Myślał o rozkwicie drzewa migdałowego.
Koniku polnym i klęsce pożądania.
I pomyślał, że jego język może przebić tajemnicę.
Sześcioramiennego światła gwiazdy i może chór.
Tajemną, nie do wymówienia prawdę?
--z "Wiersza dla Julii".
