Ocena:
Książka przedstawia zniuansowany i zbadany portret Wyatta Earpa, podważając tradycyjną narrację heroiczną i odkrywając złożoność jego charakteru wraz z historycznym kontekstem jego życia. Jednak opinie różnią się znacznie, a krytycy wskazują na dostrzegalne uprzedzenia, wątpliwe interpretacje i brak głębi w odniesieniu do samego Earpa.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i skrupulatnie zbadana
⬤ zapewnia zrównoważony pogląd oddzielający fakty od legendy
⬤ daje historyczny kontekst życia Wyatta Earpa
⬤ przedstawia rodzinę Earpów z głębią i złożonością
⬤ niektórzy czytelnicy polecają ją dla lepszego zrozumienia prawdziwego Wyatta Earpa.
⬤ Krytykowana za stronniczą perspektywę wobec Earpa, a niektórzy czytelnicy uważają ją za zbyt negatywną
⬤ może brakować dokładnego zbadania Earpa jako głównej postaci
⬤ interpretacje są postrzegane jako płytkie lub bezpodstawne
⬤ kilku recenzentów wspomina o nieścisłościach i oderwaniu od uznanej literatury historycznej.
(na podstawie 44 opinii czytelników)
Finalista nagrody Weber-Clements Book Prize 2014 dla najlepszej książki non-fiction o południowo-zachodniej Ameryce.
W kulturze popularnej Wyatt Earp jest bohaterem Gunfight at the O. K. Corral w Tombstone w Arizonie i latarnią szorstkiej kowbojskiej sprawiedliwości na burzliwym amerykańskim Zachodzie. Był tematem dziesiątek filmów, przywoływano go w walkach z przestępczością zorganizowaną (w latach 30.), komunizmem (w latach 50.) i Al-Kaidą (po 2001 roku).
Jednak jak ujawnia historyk Andrew C. Isenberg w Wyatt Earp: A Vigilante Life, hollywoodzki Earp to w dużej mierze fikcja - stworzona przez nikogo innego jak samego Earpa. Stróż prawa grany na ekranie przez Henry'ego Fondę i Burta Lancastera jest uparcie związany z obowiązkami; w rzeczywistości Earp prowadził życie pełne impulsywnego łamania prawa i zmieniających się tożsamości. Kiedy nie nosił odznaki, był złodziejem, bramkarzem w burdelu, hazardzistą i człowiekiem zaufania. Jak pisze Isenberg: Z łatwością przyjmował i porzucał role, miotając się między stróżem prawa a przestępcą, i lekkomyślnie realizował swoje zmieniające się ambicje, nie myśląc o kosztach dla siebie, a jeszcze mniej o kosztach, nawet śmiertelnych, dla innych.
W 1900 r. występki Earpa dopadły go: jego udział jako sędziego w ustawionej walce wagi ciężkiej przyniósł mu ogólnokrajową sławę łajdaka. Urażony przez prasę, Earp postanowił odbudować swoją reputację. Ostatnie dekady życia spędził w Los Angeles, gdzie zaprzyjaźnił się z aktorami i reżyserami zachodnich filmów niemych. Po tym, jak przez całe życie próbował wymyślić dla siebie lepszą przyszłość, ostatecznie wymyślił lepszą przeszłość. Isenberg dowodzi, że choć Earp, który zmarł w 1929 roku, nie doczekał się tego, hollywoodzkie przyjęcie go jako wzoru prawa i porządku było jego największą grą zaufania.
Wnikliwa opowieść o człowieku i jego trwałej legendzie, a także książka o naszej narodowej fascynacji pozasądową przemocą, Wyatt Earp: A Vigilante Life to głośna biografia wyjątkowej amerykańskiej postaci.
