Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.
Secondary Influences on Neuropsychological Test Performance
Od dawna neuropsycholodzy kliniczni doceniają fakt, że zarówno czynniki pierwotne, jak i wtórne przyczyniają się do zaburzeń funkcji poznawczych u pacjentów neurologicznych. Czynniki pierwotne są bezpośrednim wynikiem zakresu i lokalizacji uszkodzenia mózgu. Czynniki wtórne wynikają z innych czynników związanych z uszkodzeniem mózgu lub chorobą, poza konkretnymi obszarami mózgu. Na przykład u pacjenta z chorobą neurologiczną może rozwinąć się depresja, która z kolei często wpływa na funkcjonowanie poznawcze. Inne czynniki wtórne związane z chorobą oprócz depresji mogą również negatywnie wpływać na funkcjonowanie poznawcze, w tym lęk, ból, zmęczenie i zaburzenia motoryczne, by wymienić tylko kilka.
Pomimo powszechnego uznania znaczenia takich drugorzędnych czynników dla funkcjonowania poznawczego w neuropsychologii klinicznej, nigdy nie było jednego źródła tych informacji, które byłoby łatwo dostępne dla klinicystów i badaczy. Niniejszy tom zapewnia takie źródło, wykorzystując oparte na dowodach ramy składające się z dwóch szerokich sekcji. Pierwsza sekcja zawiera rozdziały, które kompleksowo odnoszą się do konkretnych wpływów wtórnych, niezależnie od konkretnego zaburzenia neurologicznego. Na przykład istnieją rozdziały dotyczące wpływu depresji, lęku, zmęczenia, bólu, zagrożenia diagnozą i nieważności objawów na funkcjonowanie poznawcze. Druga sekcja zawiera rozdziały, które koncentrują się na konkretnych schorzeniach neurologicznych i najistotniejszych czynnikach wtórnych, które należy wziąć pod uwagę w tych schorzeniach. Uwzględniono stwardnienie rozsiane, HIV, chorobę Parkinsona, urazowe uszkodzenie mózgu, chorobę Alzheimera/MCI/udar mózgu i padaczkę. Rozdziały zawierają żywe przypadki.
Badania, które ilustrują zasady przedstawione w rozdziałach, aby pomóc klinicystom rozważyć, w jaki sposób zasady te mogą mieć zastosowanie do konkretnych pacjentów. Rozdziały zawierają również oparte na dowodach wytyczne dotyczące praktyki klinicznej. Ostatni rozdział podkreśla niektóre obszary szczególnie wymagające dalszych badań i studiów, które będą szczególnie interesujące i ważne dla klinicystów.
