Wszystko, co nie jest dane, jest stracone

Opinie czytelników

Książka „Nowe spojrzenie na poezję” Grega Kuzmy jest chwalona za szczery i konfesyjny styl, łączący humor z przejmującymi refleksjami na temat życia, straty i wspomnień. Wielu czytelników docenia skomplikowane warstwy i filozoficzną głębię wierszy, które często odzwierciedlają osobiste doświadczenia i relacje. Niektórzy czytelnicy stwierdzili jednak, że konieczne jest przeczytanie zbioru na kilku posiedzeniach, co sugeruje, że niektóre wiersze mogą wymagać więcej czasu, aby w pełni je docenić.

⬤ Szczere i konfesyjne pisanie, które rezonuje emocjonalnie.
⬤ Dobrze napisane, z aforystycznymi i filozoficznymi wersami.
⬤ Użycie humoru dodaje głębi tragicznym tematom.
⬤ Angażuje czytelników skomplikowanymi warstwami znaczeniowymi.
⬤ Wiersze skutecznie oddają ważne wspomnienia i momenty.

⬤ Niektóre wiersze mogą wymagać kilku posiedzeń, aby w pełni je docenić.
⬤ Styl narracji może być wyzwaniem dla niektórych czytelników ze względu na jego głębię i złożoność.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

All That is Not Given is Lost

Zawartość książki:

Po części melodia strzyżyka, po części dziennik, po części dziennik podróży, po części pean na cześć energii, ale wszystkie wiersze tego zbioru nawijają się, maniakalna nić DNA ze starożytnej wędki muchowej, nastawiona na złapanie nowego rodzaju zwierzęcia w głębinach duszy Kuzmy. Po części „Wspomnienie minionych czasów”, po części „Siedmiopiętrowa góra”, po części „Ciemna noc duszy”, po części „Łowienie pstrągów w Ameryce”, po części „Pieśń o sobie” - wiersze w tym zbiorze mógł napisać tylko jeden poeta - Greg Kuzma.

Czyta się te długonogie wiersze jak wróbel zaczynający w gałęziach najwyższych jodeł Adirondacks, skaczący kończyna po linie do ziaren mądrości i trofeum nasion na ziemi, dostrzegając wszystkie wzdłuż gałęzi skarby magiczne jak Boże Narodzenie. Podobnie jak gałęzie wielkich drzew w lasach młodości Kuzmy, wersy każdego wiersza zazębiają się z następnymi, tak że wkrótce, gdyby nie pewna i stabilna ręka twojego przewodnika-poety, zacząłbyś czuć się zagubiony, potykając się w jakiś sposób w krainie braci Grimm - gdzie widmowy ojciec wydaje rozkazy z ciemnej, oleistej przestrzeni pod silnikiem; kremowo świecące monety kuszą małego chłopca do przestępczych czynów; a Piękna, którą poślubił bohater, wyciąga blade, drżące dziecko z Bestii, która okazuje się być wujem poety.

Greg Kuzma żyje w synapsie między doświadczeniem a emocjami, w zaciskaniu zębów przed myślą, w poszarpanych i szalejących chwilach, które każdy z nas ma szczęście nazywać swoimi, ale niewielu ma odwagę wezwać je do światła, oraz w myśli, która śledzi je w tych majestatycznych liniach. Rzadko zdarza się dzieło sztuki, które inspiruje do refleksji: Chciałbym żyć inaczej. Chciałbym płonąć, by żyć jak ten poeta. Chciałbym być choć w połowie tak żywy. Książka, która mieni się w twoich rękach, jest jedną z nich.