Wszystko, co myślałem, że wiem

Opinie czytelników

Everything I Thought I Knew to debiutancka powieść Shannon Takaoki, która śledzi podróż Chloe, nastolatki stojącej w obliczu życiowych zmian po przeszczepie serca. Dzięki tematom odkrywania siebie, miłości i egzystencjalnych pytań przeplatanych spekulatywnym zwrotem akcji, historia ta urzeka czytelników w różnym wieku. W książce poznajemy emocjonalne wyzwania Chloe i jej dążenie do zrozumienia tajemniczych wspomnień związanych z sercem dawcy, a jednocześnie poruszamy się po zawiłościach życia licealisty.

Dobrze napisana powieść z wiarygodnymi postaciami, wciągającą fabułą pełną zwrotów akcji i prowokującą do myślenia eksploracją tematów takich jak tożsamość, miłość i życie po traumie. Wielu czytelników podkreślało emocjonalną głębię, wciągający styl narracji i fascynującą koncepcję pamięci komórkowej jako elementy wyróżniające. Książka przemawia zarówno do młodych dorosłych, jak i dorosłych czytelników, co czyni ją wszechstronnym wyborem.

Niektórzy czytelnicy uznali, że książka zaczyna się powoli i początkowo trudno było się w nią zaangażować. Niektórzy wyrazili niezadowolenie z zakończenia, pragnąc alternatywnego kierunku. Choć książka jest ogólnie chwalona, jej tempo i niektóre rozwiązania fabularne mogą nie przypaść do gustu wszystkim czytelnikom.

(na podstawie 53 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Everything I Thought I Knew

Zawartość książki:

Nastoletnia dziewczyna zastanawia się, czy odziedziczyła coś więcej niż tylko serce od swojego dawcy w tym kompulsywnie czytanym debiucie.

Siedemnastoletnia Chloe miała plan: ciężko pracować, zdobywać dobre oceny i uczęszczać do najlepszego college'u. Ale po tym, jak zasłabła podczas treningu biegowego i powiedziano jej, że potrzebuje nowego serca, wszystkie jej staranne przygotowania idą na marne.

Osiem miesięcy po przeszczepie wszystko jest inne. Uwięziona w letniej szkole z nieudacznikami, jedyne czego teraz pragnie, to chwycić deskę surfingową i uderzyć w fale - co jest dziwne, ponieważ przed przeszczepem nie interesowała się surfingiem. (Nie szkodzi, że jej instruktor, Kai, jest naprawdę przystojny. ) I to nie wszystko, co jest dziwne.

Powracający koszmar o rozbiciu motocykla w tunelu i wspomnienia ludzi i miejsc, których nie rozpoznaje. Czy z jej głową też jest teraz coś nie tak, czy może istnieje inne wytłumaczenie tego, czego doświadcza? Gdy szuka odpowiedzi, a jej pociąg do Kaia nasila się, to, czego się dowiaduje, doprowadzi ją do zakwestionowania wszystkiego, co myślała, że wie - o życiu, śmierci, miłości, tożsamości i prawdziwej naturze rzeczywistości.