Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Oryginalny tytuł:
All My Rivers Are Gone: A Journey of Discovery Through Glen Canyon
Zawartość książki:
David Brower, który zawsze żałował, że Sierra Club nie uratował Kanionu Glen, nazwał go miejscem, którego nikt nie znał. Katie Lee należała jednak do garstki osób, które bardzo dobrze znały 170 mil Kanionu Glen.
Odbyła szesnaście wycieczek w dół rzeki, a nawet nazwała niektóre z bocznych kanionów. Kanion Glen i przepływająca przez niego rzeka zmieniły jej życie. Jej opisy wspaniałej pustynnej oazy i jej bogatych archeologicznych ruin są peanem na cześć utraconego raju.
W 1963 roku Biuro Rekultywacji Rządu Stanów Zjednoczonych ("Biuro Wraku Narodu", jak nazywa je Katie) odcięło przepływ rzeki Kolorado na zaporze Glen Canyon, rozpoczynając proces zalewania tego naturalnego skarbu.
Od czasu wybudowania zapory urodziły się już trzy pokolenia, a za kilkadziesiąt lat może już nie być nikogo, kto znałby to miejsce. Katie Lee nie zapomniała o Glen Canyon i nie chciała, aby ktokolwiek inny o nim zapomniał.
Opowiada nam o tym, co można pokochać w Glen Canyon i dlaczego powinniśmy za nim tęsknić. Kanion miał dla niej ogromne znaczenie osobiste: Wyjechała do Hollywood, aby zrobić karierę jako aktorka i piosenkarka, ale rzeka wciąż ją wzywała, pokazując jej lepszy sposób na życie. Wymownie wplata swoją osobistą historię w zapierające dech w piersiach opisy wycieczek, które odbyła w dół kanionu.
W późniejszych latach Katie znalazła sojuszników w walce o przywrócenie kanionu. Do Glen Canyon Institute dołączył Sierra Club, wzywając do osuszenia jeziora Powell ("Rez Foul", jak mówi Katie), a pomysł ten jest dyskutowany na stronach redakcyjnych w całym kraju i podczas przesłuchań w Kongresie. All My Rivers Are Gone celebruje wspaniały amerykański krajobraz, opłakuje jego utratę i rzuca nam wyzwanie, abyśmy cofnęli szkody i na zawsze zapobiegli tak bezmyślnemu niszczeniu w przyszłości.
