Wszyscy mieli oczy: Wyznania wiwisekcjonisty

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że „They All Had Eyes” to ważna i otwierająca oczy książka, która opowiada o przemianie autora z wiwisekcjonisty w etycznego weganina. Ujawnia surowe realia testów na zwierzętach w laboratoriach i krytykuje ich skuteczność, jednocześnie opowiadając się za prawami zwierząt. Czytelnicy uznają książkę za emocjonalnie porywającą, choć trudną do przeczytania ze względu na jej niepokojącą treść.

⬤ Otwierający oczy wgląd w okropności wiwisekcji.
⬤ Ważna krytyka skuteczności testów na zwierzętach w badaniach medycznych.
⬤ Osobista przemiana autora dodaje wiarygodności i emocjonalnej głębi.
⬤ Dobrze ukierunkowane wezwanie do działania na rzecz zwiększenia świadomości i zmian w zakresie praktyk testowania na zwierzętach.

⬤ Trudne i niepokojące treści mogą być trudne do zniesienia dla niektórych czytelników.
⬤ Niektóre recenzje wspominają o słabej jakości pisania i kwestiach redakcyjnych.
⬤ Ton autora może wydawać się częściowo świętoszkowaty, potencjalnie zrażając niektórych czytelników.
⬤ Kilka krytycznych opinii sugeruje, że książka może mieć ukryte motywy związane z promowaniem wegańskiej agendy.

(na podstawie 118 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

They All Had Eyes: Confessions of a Vivisectionist

Zawartość książki:

Większość ludzi nie rozumie, w jaki sposób prowadzone są badania biomedyczne i farmaceutyczne. Mogą oni mieć mglistą świadomość, że w badaniach brały udział myszy i szczury - same zwierzęta bez wątpienia korzystały z cudownych zastrzyków związków ratujących życie, przy minimalnym cierpieniu.

Prawda jest o wiele bardziej przerażająca i brutalna, niż ludzie mogą sobie wyobrazić. W tej książce autor otworzył surową ranę w swoim sercu, aby pomóc ludziom zajrzeć za kurtynę i obserwować, co faktycznie dzieje się w tym, co można opisać jedynie jako prawdziwe lochy rozpaczy. Opisuje w niej zwierzęta, nad którymi pracował - od myszy, przez psy, po małpy - i straszne procedury, które wykonywał na nich w ramach obowiązków służbowych.

Autor dzieli się swoimi refleksjami na temat swojej pracy i traumatycznymi wspomnieniami, których doświadczył w jej wyniku, nie owijając w bawełnę i nie wybielając szczegółów swojego poprzedniego zawodu. Ta książka podkreśla intensywne cierpienie i marnotrawstwo tysięcy istnień w taki sposób, że czytelnik nie ma wątpliwości, czy badania na zwierzętach są uzasadnione lub potrzebne.