Wszyscy mamy się dobrze

Opinie czytelników

Książka jest wspomnieniem skupionym wokół dwóch babć i ich rodziny, któremu towarzyszą ilustracje, które są cenione za ich prymitywny i zachwycający styl. Brakuje jednak wystarczającego kontekstu dla czytelników niezaznajomionych z wydarzeniami historycznymi w Hiszpanii podczas rządów Franco, co może prowadzić do nieporozumień.

Ilustracje są opisywane jako prymitywne i zachwycające, prezentujące unikalny styl. Obecność „Afterward” i „End Notes” dostarcza pewnych kontekstowych informacji na temat wydarzeń historycznych.

Książka zakłada wcześniejszą znajomość kontekstu historycznego, przez co jest myląca dla czytelników, którzy nie są zaznajomieni z wydarzeniami w Hiszpanii podczas rządów Franco. Kluczowe informacje nie są zintegrowane z głównym tekstem, co prowadzi do frustracji.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

We're All Just Fine

Zawartość książki:

Babcie artystki Any Penyas, Maruja i Herminia, mieszkają samotnie w swoich hiszpańskich miasteczkach, zaniedbywane przez dzieci i krewnych, którzy nigdy ich nie odwiedzają.

Ale kiedy Ana przyjeżdża do nich, zdaje sobie sprawę, że te kobiety, których codzienna egzystencja wydaje się teraz przyziemna, doświadczyły z pierwszej ręki niezwykle burzliwego i fascynującego okresu hiszpańskiej historii. W We're All Just Fine Penyas splata wspomnienia swoich babć, tworząc narracyjną kołdrę, która składa się na to, jak wyglądała asymilacja kobiet z dramatycznymi zmianami politycznymi i kulturowymi w Hiszpanii pod koniec lat 70.

i 80. ubiegłego wieku. Nagłe przejście od autorytarnego, represyjnego reżimu Franco do żywej i wyzwalającej demokracji było jednocześnie niezwykle wyzwalające, ale także destabilizujące dla kobiet przyzwyczajonych do tradycyjnych ról posłusznych gospodyń domowych.

Poprzez to intymne spojrzenie na codzienne zmagania swoich babć - ich milczenie, małe akty buntu i wielkie gesty odporności - Penyas oddaje głos całemu pokoleniu „niewidzialnych” kobiet, których historie rzadko były opowiadane. Łącząc kolaż i szorstkie rysunki ołówkiem oraz mieszając przeszłość z teraźniejszością, Penyas oferuje zdecydowanie feministyczny hołd dla zapomnianego życia i spuścizny swoich babć.