Wszyscy biali przyjaciele, których nie mogłem zatrzymać: Nadzieja - i trudne pigułki do przełknięcia - o walce o życie czarnoskórych

Opinie czytelników

Książka Andre Henry'ego łączy w sobie osobistą narrację i polityczny wgląd, odnosząc się do walki o wyzwolenie Czarnych i zmiany systemowe. Jej celem jest inspirowanie do działania poprzez niestosowanie przemocy, nadzieję i solidarność społeczną, jednocześnie zastanawiając się nad zdradą i dynamiką rasy w Ameryce. Pisarstwo jest opisywane jako piękne i głębokie, dzięki czemu złożone idee są przystępne.

Książka jest chwalona za wciągającą fabułę, wnikliwą krytykę i zdolność autora do łączenia osobistych doświadczeń z szerszymi kwestiami społecznymi. Czytelnicy docenili wciągający i przystępny styl pisania, zaszczepioną nadzieję i silny nacisk na aktywizm bez użycia przemocy. Wielu z nich uznało poruszane tematy za istotne i aktualne, co sprawia, że jest to lektura niezbędna do zrozumienia sprawiedliwości rasowej.

Niektórzy czytelnicy zauważyli, że książka może być skierowana głównie do czarnoskórych odbiorców, przez co może być mniej zrozumiała dla innych. Dodatkowo, kilka osobistych historii zostało opisanych jako rozdzierające serce, co może wpłynąć na zaangażowanie niektórych czytelników. Nie było wielu krytycznych recenzji, ale niektórzy uważali, że książka wymaga introspekcji, która może być dla niektórych niewygodna.

(na podstawie 20 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

All the White Friends I Couldn't Keep: Hope--And Hard Pills to Swallow--About Fighting for Black Lives

Zawartość książki:

Wiodący głos na rzecz sprawiedliwości społecznej ujawnia, jak przestał kłócić się z białymi ludźmi, którzy zaprzeczają trwającemu dziedzictwu rasizmu - i oferuje sprawdzoną ścieżkę naprzód dla Czarnych i osób kolorowych w oparciu o historię walki bez przemocy.

Kiedy w 2013 roku na całym świecie rozległo się hasło "Black Lives Matter", Andre Henry był jednym z milionów ludzi, dla których ruch ten spowodował polityczne przebudzenie - i zerwanie niektórych z jego najbliższych relacji z białymi ludźmi. Gdy zaczął wykorzystywać swoje artystyczne dary do dzielenia się swoimi doświadczeniami i perspektywą, Henry z przykrością odkrył, że wielu białych Amerykanów - ludzi, których nazywał przyjaciółmi i rodziną - było bardziej zainteresowanych debatą na temat tego, czy rasizm istnieje, lub czy Henry był wystarczająco uprzejmy w sposobie, w jaki używał swojego głosu.

W tej osobistej i prowokującej do myślenia książce Henry bada, w jaki sposób historyczne podziały między Czarnymi i nie-Czarnymi wyrażają się w naszych najbardziej przyziemnych interakcjach i dlaczego ta walka nie zostanie rozwiązana poprzez dyskurs obywatelski, zatrudnianie różnorodności, relacje międzyrasowe czy edukację. To, czego potrzebujemy, to rewolucja, która wykracza poza symboliczny postęp, aby zakłócić systemy przemocy rasowej i nierówności w namacalny, kreatywny sposób.

Dzieląc się historiami z własnej drogi do aktywizmu - od studiowania w seminarium do zostania studentem pokojowej zmiany społecznej; od pracy jako lider uwielbienia do śpiewania o sprawiedliwości społecznej - i łącząc te doświadczenia z lekcjami z udanych pokojowych walk w Ameryce i na całym świecie, wzywa Czarnych i kolorowych ludzi do pozbycia się bieli i jej fałszywych obietnic, zaufania temu, co mówią im ich doświadczenia życiowe, i praktykowania nadziei jako dyscypliny, gdy pracują na rzecz trwałej zmiany.