Wszechświat umysłu: Semiotyczna teoria kultury

Opinie czytelników

Książka jest standardowym dziełem w dziedzinie semiotyki, chwalonym za ekscytujące koncepcje i dogłębną eksplorację języka i kultury. Podczas gdy tłumaczenie i wstęp otrzymują wysokie oceny, niektórzy czytelnicy uważają, że styl pisania jest uciążliwy i rozwlekły, co sprawia, że jest to trudna lektura.

⬤ Godna polecenia dla osób zainteresowanych semiotyką
⬤ doskonałe tłumaczenie pani Shukman
⬤ świetny wstęp Umberto Eco
⬤ zawiera fantastyczne koncepcje, zwłaszcza dotyczące „semiosfery”
⬤ standardowa praca w szkole semiotyki w Tartu.

⬤ Wydrukowana na tanim papierze
⬤ styl pisania jest bardzo rozwlekły i okrężny, co utrudnia czytanie
⬤ niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje jej zwięzłości.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Universe of the Mind: A Semiotic Theory of Culture

Zawartość książki:

Wszechświat umysłu.

Semiotyczna teoria kultury.

Yuri M. Lotman.

Wstęp Umberto Eco.

Tłumaczenie: Ann Shukman.

Ważna książka jednego z inicjatorów studiów kulturowych.

"Universe of the Mind to ambitna, złożona i szeroko zakrojona książka, którą semiotycy, krytycy tekstualni i osoby zainteresowane studiami kulturowymi uznają za stymulującą i niezwykle sugestywną". --Journal of Communication.

"Radziecka semiotyka oferuje charakterystyczne, bogato produktywne podejście do studiów literackich i kulturowych, a Wszechświat umysłu stanowi podsumowanie kariery intelektualnej człowieka, który zrobił najwięcej, aby to zagwarantować". --Slavic and East European Journal.

Universe of the Mind zajmuje się trzema głównymi obszarami: znaczeniem i tekstem, kulturą i historią. Rezultatem jest pełnowymiarowa próba zademonstrowania działania przestrzeni semiotycznej lub świata intelektualnego. Część pierwsza dotyczy sposobów, w jakie teksty generują znaczenie. Część druga odnosi się do głównej idei Lotmana, jaką jest semiosfera - domena, w której mogą funkcjonować wszystkie systemy semiotyczne - przedstawiona poprzez analogię do globalnej biosfery. Część trzecia skupia się na semiotyce z punktu widzenia historii.

Jest to przełomowy tekst w semiotyce kulturowej, ale jego ambitny zakres sprawia, że ma on również zastosowanie do dyscyplin spoza semiotyki. Książka będzie bardzo interesująca dla osób zajmujących się kulturoznawstwem, antropologią, slawistyką, teorią krytyczną, filozofią i historiografią.

Jurij Michajłowicz Lotman jest założycielem szkoły moskiewsko-tartuskiej i inicjatorem dyscypliny semiotyki kulturowej.