Wstyd: Nieudany amerykański system więziennictwa

Opinie czytelników

Książka przedstawia krytyczne spojrzenie na system więziennictwa, argumentując, że nie ma on na celu resocjalizacji jednostek. Podkreśla obciążenia finansowe nakładane na rodziny i kwestionuje nastawiony na zysk charakter więziennictwa. Autor sugeruje potrzebę zmian systemowych, aby pomóc jednostkom w reintegracji ze społeczeństwem.

Oferuje osobiste spojrzenie na system więziennictwa, podkreśla potrzebę reform, podnosi świadomość obciążenia finansowego rodzin, sugeruje bardziej produktywne podejście do resocjalizacji.

Być może brakuje wyważonego spojrzenia, ponieważ skupia się głównie na osobistych doświadczeniach i krytyce systemowej, co może nie współgrać z tymi, którzy wierzą w tradycyjne perspektywy wymiaru sprawiedliwości.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Shame: America's Failed Prison System

Zawartość książki:

Ameryka nie zdała sobie sprawy, że pozbawianie ludzi wolności za przestępstwo jest karą - zemstą jest wymaganie, by cierpieli każdego dnia, gdy są uwięzieni.

W książce Shame: America's Failed Prison System, autor przedstawia argumenty za reformą poprzez eseje więźniów i raporty sędziów, ustawodawców, obrońców, a nawet naczelnika i funkcjonariusza więziennictwa o tym, jak nasz sposób myślenia o zemście odgrywa się w codziennym życiu więźniów. Są oni przetrzymywani w ponurym, niebezpiecznym, zimnym i bezlitosnym środowisku, które wielu nazywa szkołą gladiatorów, a wychodzą z niej bardziej zniszczeni niż wtedy, gdy do niej weszli. Wielu z nich nigdy nie wydostanie się na wolność i mogą jedynie oczekiwać samotnej śmierci, ponieważ ich rodziny nie będą mogły być obecne podczas ich ostatnich godzin.

Z tej książki dowiesz się, że jako społeczeństwo upraszczamy oczekiwanie, że ludzie „pozbierają się”, gdy wyślemy ich do systemu nadużyć. Wiele osób przebywających w więzieniach jest złamanych przez uzależnienia, problemy ze zdrowiem psychicznym i krzywdzące dzieciństwo. Nie ma też wystarczającej liczby programów, które pomogłyby im odkryć przyczyny ich zachowania.

Jeden z członków gangu przedstawionych w tej książce mówi: "To nie jest kara, to jest sposób, w jaki żyliśmy na ulicy". Ten sam zgiełk, ta sama przemoc, ta sama mentalność "drapieżnika lub ofiary".

Grafiki do książki zostały stworzone przez czterech więźniów. Pokazują oni, że nawet w brzydocie instytucji tkwi niewykorzystany potencjał.

Książka ta kończy się nadzieją, ponieważ polityczne wiatry wieją na rzecz zmian i istnieją teraz sposoby, w jakie ludzie mogą pomóc w przeprowadzeniu reform. Amerykanie budzą się z faktu, że masowe więziennictwo nie jest zrównoważone, a Wstyd jest wezwaniem do zmian.