Wspomnienia utraconych

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają szereg odczuć na temat najnowszej powieści Barbary O'Neal, przy czym wielu czytelników docenia dobrze wykreowane postacie, podnoszące na duchu tematy i wciągającą fabułę. Podczas gdy niektórzy stwierdzili, że książka ma inną, mniej wciągającą jakość w porównaniu do jej poprzednich dzieł, większość recenzji koncentruje się na emocjonalnej głębi i czarującej scenerii. Czytelnicy opisują ją jako dobrą historię z elementami sztuki i rozwoju osobistego, która dobrze z nimi współgra.

Dobrze napisana, podnosząca na duchu, fascynujący rozwój postaci, emocjonalna głębia, dobra historia, piękne przedstawienie artystycznych tematów i scenerii. Wielu czytelników docenia wzajemne powiązania między postaciami i ogólne pozytywne przesłanie książki, a także jej wciągającą fabułę.

Niektórzy czytelnicy uważali, że książka ma inny charakter w porównaniu do poprzednich dzieł O'Neala, opisując ją jako mniej wciągającą i urzekającą. W kilku recenzjach wspomniano, że czasami wydawała się wymyślona, a niektórzy czytelnicy nie byli pewni ogólnego kierunku opowieści. Zdarzały się przypadki, w których narracja wydawała się nie mieć tego samego poziomu zaangażowania, co we wcześniejszych powieściach O'Neala.

(na podstawie 258 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Memories of the Lost

Zawartość książki:

„Wspaniały! Pismo jest liryczne, historia hipnotyzująca. Perfekcja od początku do końca. „ - Susan Mallery, autorka bestsellerów New York Timesa „For the Love of Summer”.

Niepodejrzewająca niczego artystka odkrywa sekrety swojej zmarłej matki i odkrywa własną ukrytą przeszłość w urzekającej powieści autorki bestsellera USA Today „When We Believed in Mermaids”.

Miesiące po śmierci matki artystka Tillie Morrisey widzi w galerii obraz, który w niewytłumaczalny sposób powoduje u niej zawroty głowy i niestabilność. Kiedy przystojny nieznajomy przychodzi jej z pomocą, ich związek jest tak natychmiastowy, że wydaje się przeznaczony, chociaż Liam odwiedza ją tylko na kilka dni.

Praca nad własną sztuką zawsze była dla niej azylem, ale po odkryciu wśród rzeczy matki dokumentu, który sugeruje, że życie Tillie było kłamstwem, zaczyna cierpieć na serię stanów fugi, z pojawiającymi się wspomnieniami, których nawet nie jest pewna, czy są jej własnymi. W miarę jak jej zagubienie i żal narastają, Tillie udaje się do nadmorskiej wioski w Anglii pod wpływem tropu obrazu, od którego wszystko się zaczęło. Tam ma nadzieję odkryć źródło swoich niesamowitych inspiracji, uporządkować swoje uczucia do Liama i odkryć prawdy, które jej matka ukrywała przez dziesięciolecia.

Płynność pamięci, wzmacniająca siła charakteru, piękno natury i miłość do rodziny splatają się razem w tym kunsztownym gobelinie powieści.