Wspólnoty wyznaniowe i walka o sprawiedliwość rasową: Co zadziałało, a co nie, i lekcje, których możemy się nauczyć

Oryginalny tytuł:

Faith Communities and the Fight for Racial Justice: What Has Worked, What Hasn't, and Lessons We Can Learn

Zawartość książki:

Społeczności, kongregacje i koalicje oparte na wierze, które działały na rzecz sprawiedliwości rasowej w ciągu ostatnich pięćdziesięciu lat.

Czy postępowych organizacji religijnych brakowało w ostatnich zmaganiach o sprawiedliwość rasową? W książce Faith Communities and the Fight for Racial Justice Robert Wuthnow pokazuje, że w przeciwieństwie do oskarżeń aktywistów o samozadowolenie, czarni i biali przywódcy religijni nieustannie walczyli o sprawiedliwość rasową i społeczną od zakończenia ruchu na rzecz praw obywatelskich w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku. Wuthnow przedstawia nam społeczności, kongregacje i koalicje oparte na wierze, które przez wiele lat pracowały nad sprawiedliwym mieszkalnictwem, desegregacją szkół, akcją afirmatywną, wymiarem sprawiedliwości w sprawach karnych i innymi kwestiami. Często przyćmiewani przez prawicę religijną, ci postępowi zwolennicy sprawiedliwości rasowej opartej na wierze kontynuowali walkę, nawet gdy uwaga mediów przeniosła się gdzie indziej.

Wuthnow opowiada historie o opartym na wierze projekcie przystępnych cenowo mieszkań w St. Louis, który wywołał kontrowersje w Białym Domu Nixona; pozwie pastora w Karolinie Północnej, który zapoczątkował pierwszy w kraju program autobusowy na rzecz desegregacji szkół; inicjatywie dotarcia do wiary w kampanii prezydenckiej Baracka Obamy; oraz zmobilizowanych przez kościół protestach po śmierci Trayvona Martina, Freddiego Graya i George'a Floyda. Opierając się na obszernych materiałach dotyczących wyznań, dziennikarzy i naukowców społecznych, Wuthnow oferuje szczegółową i szczerą dyskusję zarówno na temat osiągnięć, jak i ograniczeń ról przywódców religijnych. Skupia się na różnych kwestiach, które pojawiały się w różnym czasie, śledząc wysiłki czarnych i białych przywódców religijnych, którzy czasami pracowali wspólnie, a częściej rozwiązywali problemy w komplementarny sposób. Zebrane razem, historie te dostarczają lekcji na temat tego, co społeczności wyznaniowe zrobiły i jak mogą lepiej opowiadać się za sprawiedliwością rasową w nadchodzących latach.