Wspólne uwielbienie: Tradycja, formacja, misja

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Common Worship: Tradition, Formation, Mission

Zawartość książki:

Wspólne uwielbienie? Tak, ponieważ zepsuty kościół nie może naprawić zepsutego świata. Wspólne uwielbienie jest dowodem naszego zaangażowania w modlitwę Chrystusa "abyśmy byli jedno".

Czy odważymy się myśleć o "wspólnym uwielbieniu" w kontekście społecznym, który łatwiej identyfikuje polaryzację niż wspólność - tradycyjną lub współczesną, liturgiczną lub nieliturgiczną, wysokokościelną lub niskokościelną, ewangelicką lub sakramentalną, protestancką lub katolicką, jedność lub różnorodność?

Ta książka pomoże Kościołowi nauczyć się, poprzez refleksję nad jego praktykami liturgicznymi, jak być wspólnotą "i/i" w czasach, gdy obecna dyskusja koncentruje się na "albo/albo": tradycyjnym lub współczesnym, liturgicznym lub nieliturgicznym, ewangelicznym lub sakramentalnym.

W czasach, w których różnorodności Kościoła poświęca się więcej uwagi niż jego jedności.

W jaki sposób i w jakim celu możemy mówić o "wspólnym nabożeństwie", o wspólnych wzorcach i praktykach liturgicznych, które wyrażają coś z jedności Kościoła?

Wspólne uwielbienie: idealistyczne? Oczywiście, ale tylko wtedy, gdy wierzymy, że jesteśmy odpowiedzialni za stworzenie tej jedności, a nie za otrzymanie jej jako daru już danego. Ale aby to osiągnąć, musimy nauczyć się myśleć i działać inaczej jako Kościół. Musimy nauczyć się myśleć i mówić koniunktywnie, a nie opozycyjnie, mówić i myśleć o tradycyjnym i współczesnym, ewangelicznym i sakramentalnym, protestanckim i katolickim. Czyniąc to, nauczymy się żyć tym, co Paul Ricouer nazywa "drugą naiwnością" lub tym, co James Fowler nazywa wiarą koniunkcyjną lub paradoksalną.