Ocena:
Książka „Wspólne czytanie w czasach Jezusa” autorstwa Briana Wrighta jest dobrze zbadaną analizą praktyki wspólnego czytania w I wieku, podważającą wcześniejsze założenia dotyczące umiejętności czytania i pisania oraz przekazywania tekstu we wczesnym chrześcijaństwie. Argumentuje, że wspólne czytanie było powszechną praktyką w różnych warstwach społecznych, służąc jako forma kontroli jakości tradycji literackich. Szczegółowa analiza Wrighta obejmuje różne źródła pierwotne i oferuje znaczące implikacje dla studiów biblijnych, zwłaszcza dotyczących Nowego Testamentu.
Zalety:⬤ Dobrze zbadane z obszernymi cytatami z podstawowych źródeł.
⬤ Podważa z góry przyjęte poglądy na temat umiejętności czytania i pisania w I wieku.
⬤ Argumentuje za znaczeniem wspólnych wydarzeń czytelniczych, zwiększając zrozumienie wczesnych praktyk chrześcijańskich.
⬤ Przejrzysty i przystępny styl pisania, czyniący złożone idee zrozumiałymi.
⬤ Oferuje świeżą perspektywę, która może zmienić dyskusje na temat studiów biblijnych i formowania kanonu Nowego Testamentu.
⬤ Niektórzy czytelnicy bez znajomości greki lub łaciny mogą uznać niektóre fragmenty za trudne lub mniej wpływowe.
⬤ Ograniczenie do praktyk z pierwszego wieku, które mogą nie uwzględniać szerszego kontekstu historycznego.
⬤ Pojawiają się pytania bez odpowiedzi dotyczące zakresu wspólnych dyskusji na temat czytania we wczesnej literaturze.
(na podstawie 19 opinii czytelników)
Communal Reading in the Time of Jesus: A Window into Early Christian Reading Practices
Wiele współczesnych dyskusji na temat tradycji Jezusa koncentruje się na aspektach ustnego przedstawienia, opowiadania historii i pamięci społecznej, przy założeniu, że praktyka wspólnego czytania tekstów pisanych była zjawiskiem udokumentowanym nie wcześniej niż w II wieku naszej ery. Brian J.
Wright obala to założenie, badając dowody wskazujące na wspólne czytanie wydarzeń w I wieku. Wright obala uproszczony pogląd, że tylko niewielki segment społeczeństwa w niektórych obszarach miejskich mógł być zaangażowany w takie wspólne czytanie w I wieku; raczej wspólne czytanie przenikało złożone, wieloaspektowe pole kulturowe, w którym uczestniczyli pierwsi chrześcijanie, Filon i wielu innych.
Jego studium cofa zatem dyskusję akademicką o co najmniej sto lat i stawia nowe, ważne pytania dotyczące kształtowania się tradycji Jezusa, konturów kultury książki we wczesnym chrześcijaństwie oraz czynników kształtujących przekazywanie tekstu Nowego Testamentu. Te świeże spostrzeżenia mogą potencjalnie wpłynąć na historyczne rekonstrukcje natury najwcześniejszych kościołów, a także na historię formowania się kanonu i przekazu tekstowego.
