Ocena:
Książka „Shared Wisdom” autorstwa Pameli Cooper-White jest chwalona za wnikliwą eksplorację skrzyżowania poradnictwa, psychologii i teologii chrześcijańskiej, szczególnie w kontekście opieki duszpasterskiej. Recenzenci podkreślają jej przejrzystość, pomoc w zrozumieniu samoświadomości i przydatność zarówno dla ministrów, jak i doradców. Istnieją jednak poważne zastrzeżenia dotyczące formatowania i dostępności edycji Kindle, a także obawy dotyczące złożoności książki i perspektywy teologicznej.
Zalety:⬤ Zawiera cenne spostrzeżenia dla kaznodziejów i doradców na temat integracji samoświadomości w ich praktyce.
⬤ Przejrzysty język i dobrze skonstruowana treść, szczególnie korzystna dla terapeutów.
⬤ Szczególnie polecany ze względu na eksplorację intersubiektywności i dynamiki relacyjnej w poradnictwie.
⬤ Pomaga wyrazić osobiste doświadczenia i zwiększa umiejętności w zakresie opieki duszpasterskiej.
⬤ Oferuje zmianę paradygmatu dotyczącą przeciwprzeniesienia w relacjach pomocowych.
⬤ Wydanie Kindle ma poważne problemy z formatowaniem i nawigacją, co prowadzi do frustracji.
⬤ Treść może być zbyt techniczna, przez co trudna do zrozumienia dla laików i osób bez rozległego wykształcenia psychologicznego.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali późniejsze rozdziały za mniej przystępne, zbytnio skręcające w stronę teologicznego żargonu.
⬤ Krytyka liberalnej postawy teologicznej książki i integracji współczesnych teorii, które zdaniem niektórych czytelników osłabiły biblijne zasady.
(na podstawie 22 opinii czytelników)
Shared Wisdom
Zrozumienie osobistych kwestii i reakcji emocjonalnych, "przeciwprzeniesienie" od dawna uznawane jest za podstawową kompetencję w duszpasterstwie.
Obecnie nowe rozumienie intersubiektywności, wzajemnego wpływu, wspólnej mądrości (zarówno świadomej, jak i nieświadomej) oraz wielokulturowej dynamiki w relacji opiekuńczej przynosi obiecujące nowe możliwości i wyzwania dla praktyki duszpasterskiej. Wykorzystując te spostrzeżenia, w tej przełomowej książce Pamela Cooper-White oferuje nowy paradygmat relacyjny do oceny duszpasterskiej i refleksji teologicznej.
Wykorzystuje własne reakcje i uczucia opiekuna jako główne narzędzie do pogłębienia rozeznania i lepszej opieki. W innowacyjny sposób łączy postmodernistyczne, psychoanalityczne i teologiczne perspektywy z pouczającymi studiami przypadków, aby zilustrować to nowe wykorzystanie jaźni w opiece duszpasterskiej, poradnictwie i psychoterapii.
