Contemporaries and Snobs
Nowe wydanie „Contemporaries and Snobs”, przełomowego zbioru esejów Laury Riding, oferuje kontr-historię wysokiej modernistycznej poetyki.
„Współcześni i snobi” Laury Riding (1928) był pierwszym tomem esejów, który krytycznie angażował się w poetykę modernistyczną z pozycji outsidera. Dzisiejszym czytelnikom oferuje fascynującą relację, na zmianę osobistą i historyczną, o tym, jak instytucjonalizacja modernizmu wyparła poezję eksperymentalną. Co najważniejsze, „Contemporaries and Snobs” oferuje kontr-historię tego, co idiosynkratyczne, tego, co instytucja modernizmu pozostawiła (i pozostawia) za sobą. Z Gertrudą Stein na czele, książka jest orędowniczką tego, co niekanoniczne, barbarzyńskie i niedoceniane.
Zniuansowana obrona poetyki osoby w "Contemporaries and Snobs" stanowi zapomnianą, ale istotną pierwszą próbę zidentyfikowania i wspierania tego, co jest obecnie dobrze zdefiniowaną linią poetycką, która prowadzi od Stein do współczesnej awangardy eksperymentalnej. W tych esejach Riding zabiera czytelników na niezwykle dokładną wycieczkę po krytycznej scenie lat dwudziestych. Wśród innych wpływowych traktatów autorka rozważa "The Sacred Wood" T.S. Eliota i jego eseje redakcyjne w "The Criterion", "Poetry and the Absolute" Allena Tate'a, eseje Johna Crowe'a Ransoma na temat modernistycznego poety, eseje Edgella Rickworda w "The Calendar of Modern Letters" oraz pośmiertną publikację esejów T.E. Hulme'a przez Herberta Reada. Cała ta krytyka, zauważa Riding, nadała współczesnym poetom połysk powagi i profesjonalizmu, ale czy była dobra dla poezji? Jej zdecydowana odpowiedź brzmi: nie. To nowe wydanie zawiera wstęp autorstwa Laury Heffernan i Jane Malcolm, który uwydatnia liczne powiązania między "Contemporaries and Snobs" a krytycznymi debatami i poetyckimi eksperymentami lat dwudziestych, a także noty objaśniające, chronologiczną bibliografię prac Riding i indeks nazw własnych".
